Στο νυχάδικο.
Έχοντας πλέον εθιστεί, αν και άνδρας, στη διαδικασία “μάνι πέντι”, φροντίζεις μια φορά το μήνα να πηγαίνεις με τη γυναίκα σου (και καλά για ξεκάρφωμα). για να περιποιείσαι και εσύ τα νύχια σου!
Έχεις, βέβαια, παρατηρήσει τη θεαματική βελτίωση, ιδιαίτερα στα πόδια σου και ως εκ τούτου, θυμίζεις μιά φορά το μήνα στη σύζυγο σου, να κλείνει ραντεβού και για τους δυό σας!
Έτσι και σήμερα.
Φτάνετε πιασμένοι χέρι χέρι και κάθεστε στον καναπέ της αναμονής, προκειμένου να αδειάσει θέση, για να σας αναλάβει ο επόμενος διαθέσιμος υπάλληλος.
Τα αστεία και τα πειράγματα δίνουν και παίρνουν!
“Να σου κάνουμε το ίδιο χρώμα βερνίκι στα νύχια όπως της γυναίκας σου, να είστε σετ;!” και κάτι τέτοια!
Γενικά, η ώρα περνάει ευχάριστα και απολαυστικά.
Κάτι η άψογη επαγγελματική συμπεριφορά του προσωπικού του νυχάδικου, κάτι η οικειότητα που έχει αναπτυχθεί και το κατάστημα γίνεται, λίγο πολύ, μια μεγάλη ευχάριστη παρέα.
Εσένα σε τελειώνουν γρήγορα. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι απλή περιποίηση στα νύχια σου. Η γυναίκα σου όμως, έχει όλο το “πακέτο” !
Ημιμόνιμο, βερνίκια, σχέδια πάνω στα νύχια, φούρνοι και δε συμμαζεύεται!
Αράζεις εκ νέου στον καναπέ, μέχρι να περάσει η ώρα, που γίνονται ώρες, μέχρι να τελειώσουν και τη σύζυγο σου και να επιστρέψετε σπίτι σας..
Όση ώρα περιμένεις, επιδίδεσαι σε μία εκ των αγαπημένων σου συνηθειών.
Παρατηρείς!
Τελικά, βρίσκεις εξαιρετικά ενδιαφέροντα τον μικρόκοσμο του νυχάδικου! Με εξαίρεση ενός εκ των δύο ιδιοκτητών, ο οποίος είναι κορυφαίος στην φροντίδα και περιποίηση νυχιών και εκείνη την ώρα φυσικά, εργάζεται, είσαι ο μοναδικός άντρας στο χώρο!
Παρατηρείς τις διάφορες γυναικείες φυσιογνωμίες. Τη γεωγραφία των πελατισσών που πάνε και έρχονται στο νυχάδικο!
Βλέπεις τις πιτσιρίκες, είκοσι πάνω κάτω, που πειραματίζονται με διάφορα έντονα χρώματα και περίτεχνα έως προκλητικά σχέδια, μέχρι τις εβδομηντάρες θείτσες που θέλουν μία απλή φροντίδα στα γερασμένα και ταλαιπωρημένα νύχια τους.
Η μεγάλη πλειοψηφία, είναι γυναίκες της διπλανής, όπως λένε, πόρτας.
Εργαζόμενες, που μόλις σχολάσουν πάνε για το τακτικό ραντεβού για τα νύχια τους, νοικοκυρές, με τα ψώνια ανα χείρας, ημίτρελες εξηντάρες, που νομίζουν πως δείχνουν εικοσάρες, σαραντάρες που είναι ακόμα αγκιστρωμένες στη δεκαετία των πάλαι ποτέ, είκοσι χρόνων τους και άλλες..
…άλλες με ύφος “σαράντα σούπερ μόντελς”, άλλες με αέρα σούπερ σταρ, πολλές, με αδιάφορο ύφος..
Εσένα όμως την προσοχή σου στην τραβάνε εκείνες οι “άλλες”!..
Εκείνες με το συνεσταλμένο, χαμηλωμένο βλέμμα. Αυτό το βλέμμα, που προδίδει χαμηλή αυτοεκτίμηση..
Μπαίνουν στο χώρο, όσο πιό διακριτικά μπορούν. Δε θέλουν να ενοχλήσουν. Στο βλέμμα τους δεν υπάρχει ο αέρας και ίσως, η αλαζονεία που υπάρχει σε άλλες. Στις “γκόμενες”..
Γιατί ήρθαν εδώ; Αναρωτιέσαι..
Ίσως για να τονώσουν την αυτοπεποίθηση τους.
Της παρατηρείς όσο καλύτερα μπορείς. Ίσα για να μην καρφώνεσαι..
Τελικά, δεν έχουν διαφορά από της “γκόμενες”. Άσε που ίσως είναι ομορφότερες από πολλές από αυτές. Αν ντύνονταν λίγο σωστότερα, αν στήνονταν λίγο καλύτερα, αν, αν, αν…
Τελικά, η μοναδική διαφορά από τις άλλες, είναι στη νοοτροπία σκέφτεσαι.
Σχεδόν ακούς τις σκέψεις τους!
“Θα του αρέσει αυτό που έκανα στα νύχια μου, τώρα που θα πάω σπίτι;”
“Θα μου δώσει λίγη πάρα πάνω προσοχή, ή θα συνεχίζει να χαζεύει, σχεδόν παθητικά, την τηλεόραση;”
“Θα σταματήσει να παίζει το μάτι του;”
“Θα του αρέσω;…”
Διακρίνεις στη φυσιογνωμία τους την αγωνία, ανάμεικτη με φόβο.
Τις κάνεις εικόνα, να επιστρέφουν σπίτι, με ανανεωμένη εμφάνιση, να βγάζουν από το συρτάρι εκείνα τα εσώρουχα που είναι καταχωνιασμένα, να τα φοράνε στα όχι και τόσο καλλίγραμμα, αλλά πάντα ελκυστικά κορμιά τους και να πηγαίνουν με κρυμμένη αγωνία στο σαλόνι, εκεί που είναι εκείνος, ξαπλωμένος στον καναπέ, ίσως με μία μπύρα αγκαλιά και να ελπίζουν πως “κάτι θα αλλάξει”.
Ανίκανες, δυστυχώς, να αντιληφθούν την αξία τους. Μη μπορώντας, ή μη θέλοντας να διακρίνουν πως αυτός θα έπρεπε να ζητιανεύει την προσοχή!
Μία σε παίρνει χαμπάρι πως την παρατηρείς.
Σου χαμογελάει, σχεδόν αμήχανα..
Ακόμα πιό αμήχανα, της το ανταποδίδεις και στρέφεις το βλέμμα σου εκεί που αγαπάς. Στη γυναίκα σου.
Οι σκέψεις όμως, συνεχίζονται.
Πότε θα καταλάβουν, επιτέλους, πως ότι κάνουν πρέπει πρώτα να το κάνουν για τον εαυτό τους!
Η προσωπική φροντίδα και περιποίηση, είναι κάτι που πρώτα απ όλα, πρέπει να γίνεται για τον εαυτό μας!
Κάπως έτσι και εκείνες “οι άλλες”. Θα πρέπει να μάθουν να κάνουν ότι κάνουν για πάρτη τους!
Η γυναίκα σου σηκώνεται από τη θέση της. Έχει τελειώσει και είναι ώρα να πληρώσετε και να φύγετε.
Μα πως πέρασε έτσι η ώρα;…
