Συγγραφέας: Χάρης Οικονομόπουλος
Εκδόσεις Πηγή
Γράφει η Μαρία Πέττα
Η αποκαθήλωση είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τον συγγραφέα Χάρη Οικονομόπουλο.
Ομολογώ πως ξεκινώντας την ανάγνωση αισθάνθηκα ότι ο ήρωας του με έστηνε στον τοίχο. Όχι φυσικά για να με κατηγορήσει για όσα συνέβησαν σ’ αυτόν, κάτι που το κατάλαβα βέβαια στην πορεία της ανάγνωσης, αλλά για να με αφυπνίσει και να με κάνει να νιώσω την ουσία και την πραγματική σημασία της ζωής.
Έχουμε λοιπόν, έναν άνθρωπο ο οποίος στέκεται στο χείλος του γκρεμού, έτοιμος να πέσει και να τσακιστεί στα βράχια και στη συνέχεια να βυθιστεί στην απεραντοσύνη της υδάτινης θεάς. Προτού το κάνει όμως σε κοιτάει στα μάτια και σου μιλά σε μια γλώσσα κυνική, χωρίς καμία προσπάθεια να μετριάσει τη δυσαρέσκεια που μπορεί να προκαλέσει στον αναγνώστη. Ειρωνική πολλές φορές που σε φέρνει στο σημείο να θέλεις να τον σπρώξεις εσύ και να πέσει μια ώρα αρχύτερα. Δεν το κάνεις όμως, όχι γιατί δεν έχεις την δυνατότητα, μπορείς κάλλιστα να το κάνεις κλείνοντας το βιβλίο. Για κάποιο λόγο αισθάνθηκα ότι ο Γκρεγκ είχε κάτι σημαντικό να μου πει. Γι’ αυτό και συνέχισα να τον «ακούω». Αυτό σας συστήνω να κάνετε κι εσείς, να δώσετε λίγο χρόνο ώστε να τον «ακούσετε».
Ο Χάρης μέσα από τον ήρωα και την ιστορία της ζωής του θέλει να περάσει πολλά μηνύματα στον αναγνώστη. Όπως είπα και πιο πάνω, μηνύματα που αφορούν τη ζωή μας και τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τον χρόνο μας. Χρόνος που ουσιαστικά τρέχει αφήνοντας πίσω του ελάχιστες όμορφες στιγμές, αφού οι περισσότεροι έχουμε βυθιστεί σε μία επαναλαμβανόμενη κατάσταση και που αυτή την κατάσταση την έχουμε ονομάσει ρουτίνα. Ρουτίνα όμως, είναι αυτή που περιβάλλει τον περισσότερο χρόνο της ίδιας μας της ζωής.
Μας δείχνει τρόπους ώστε να αποτινάξουμε τις αλυσίδες που μας δένουν σε ένα τακτικό μοτίβο που αναπόφευκτα μας βυθίζει σε μία πεζότητα και μια ζωή γεμάτη επαναλήψεις. Μας παροτρύνει να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους, να τους δώσουμε ευκαιρίες ώστε να μας «συστήσουν» τον εαυτό τους. Μας θυμίζει ότι η ζωή είναι μια πλούσια εμπειρία, γεμάτη χρώματα και αρώματα, αρκεί να της επιτρέψουμε να μας ανοίξει την πόρτα και να μας καλωσορίσει πριν αποφασίσει από μόνη της να την κλείσει οριστικά.
Θεωρώ ότι πρόκειται για ένα ψυχογραφικό έργο όπου διεισδύει βαθιά στην ψυχική κατάσταση του ήρωα του, παρουσιάζοντας τις σκέψεις, τα διλήμματα και τις ψυχικές μεταπτώσεις του. Γραμμένο με τρόπο που προκαλεί αναστάτωση στον αναγνώστη τόσο όσο χρειάζεται για να τον αφυπνίσει και να βαθμολογήσει τη δική του ζωή όπως και τις επιλογές του.
