…για τον εαυτό σου!
Πλησιάζει η μέρα..
Το τελευταίο δεκαήμερο μετράς αντίστροφα.
Αντίστροφα, μέχρι την ημέρα που θα σε κρίνουν, αυτοί που εξ επαγγέλματος, γνωρίζουν καλύτερα και οι οποίοι, σε μεγάλο βαθμό, θα χαράξουν την μετέπειτα πορεία της ζωής σου..
Είναι εκείνο το λαθάκι που έκανες πριν χρόνια.
Ένα μικρό λάθος, το οποίο αν είχε εντοπιστεί έγκαιρα, θα είχε διορθωθεί. Μόνο που δεν εντοπίστηκε έγκαιρα..
…και το αποτέλεσμα ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που θα έπρεπε, αν είχες πράξει σωστά.
Κάποιος αδικήθηκε, με δική σου υπαιτιότητα!
Πως έγινε αυτό;! Πως συνέβη αυτό σε εσένα, τον τόσο μα τόσο διεκπεραιωτικό;!
Θα μου πεις πως, κάπως έτσι είναι η ζωή.
Σε αυτούς που δεν πρέπει, συμβαίνουν αυτά που δεν πρέπει.
Κάπως έτσι και σε εσένα. Για χρόνια είχες χτίσει τη φήμη του άκρως αποτελεσματικού και διεκπεραιωτικού επαγγελματία! Οι συνεργάτες σου σε εμπιστεύονταν και έπιναν νερό στο όνομα σου.
Όλοι όσοι είχαν συνεργαστεί μαζί σου, είχαν να το λένε για τον αδιαμφισβήτητο επαγγελματισμό σου.
Επαγγελματισμός!
Μία λέξη, πολλές έννοιες!
Στη λέξη επαγγελματισμός, κρύβονται οι έννοιες “διεκπεραιωτικός”, “έντιμος”, “εργατικός”, “συνεργάσιμος”, “συνεννοήσιμος”.
Οι συνεργασίες σου, μαζί με τις δουλειές, αυξάνονταν και πληθύνονταν, κατόπιν εισηγήσεων των υπαρχόντων συνεργατών σου, οι οποίοι, ενθουσιασμένοι από τον επαγγελματισμό σου, σε πρότειναν και σε άλλους επαγγελματίες.
Κάπως έτσι βελτίωνες όλο και περισσότερο το βιοτικό σου επίπεδο, αλλά και το επίπεδο των συνεργατών σου!
Από ένα σημείο και μετά, είχες πλέον τη δυνατότητα να επιλέξεις με ποιό θα συνεργαστείς και ποιό θα απορρίψεις! Μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ελεύθερου επαγγελματία!
Κάπου εκεί, που ένιωθες πως τα είχες όλα, ήρθε η κρίση!
Η προσωπική σου κρίση!
Μία κρίση, που σαν χιονοστιβάδα παρέσυρε σχεδόν τα πάντα γύρω σου και έθεσε σε ευθεία αμφισβήτηση ακόμα και αυτή καθαυτή την ύπαρξη σου!
Σχεδόν σε κατάπιε η απόγνωση. Ένιωθες να ακυρώνονται τα πάντα γύρω σου..
Μέρα με τη μέρα, λίγο λίγο, με σχεδόν ύπουλο τρόπο, άρχισες να χάνεις αυτό για το οποίο ήσουν γνωστός!
Τον επαγγελματισμό σου!
Σε εκείνη τη δύσκολη, σκληρή και σκοτεινή περίοδο έκανες το λάθος!
Λίγο μετά, κρίθηκες από τους Κριτές, με το ερώτημα αν θα τιμωρηθείς σκληρά για αυτό το ένα και μοναδικό σου λάθος, ή αν θα σου δοθεί μια νέα ευκαιρία.
Τελικά, σου δόθηκε η ευκαιρία!
Ευκαιρία για μια νέα αρχή! Ευκαιρία για μια καινούργια, ανανεωμένη ζωή!
Θυμάσαι πως ένιωσες τότε! Σα να ξαναγεννήθηκες!
Μόνο που εκείνη η περιπέτεια δεν έληξε τότε, όπως νόμιζες.
Καλείσαι να κριθείς εκ νέου!
Πλέον όμως, δεν είσαι όπως ήσουν εκείνη τη τόσο δύσκολη περιοδο.
Έχεις πλέον συνέλθει. Έχεις σταθεί εκ νέου στα πόδια σου και έχεις ανακτήσει τον επαγγελματισμό σου! Μέρα με τη μέρα, ξανακερδίζεις πίσω τη ζωή σου!
Στεναχωριέσαι. Νιώθεις έντονο το αίσθημα της αδικίας. Δεν πρέπει να καταδικαστείς. Πόσο μάλλον, που έχεις αποφασίσει πως ανεξαρτήτως της προηγούμενης αθωωτικής απόφασης, εσύ θα θεραπεύσεις την αδικία που εξ αιτίας σου προκλήθηκε..
“Μπορώ να βοηθήσω”, λέει ο γνωστός της γνωστής, που ισχυρίζεται πως έχει την άκρη, για ευνοϊκό αποτέλεσμα.
Μόνο που για τη βοήθεια του, θέλει ένα…. “δωράκι”..
Δε μασάς! Όχι σκέφτεσαι! Δε θα υποκύψω, λές, σε κάτι τέτοιο! Είναι σωστό και δίκαιο να κριθώ ευνοϊκά! Άλλωστε, το ξέρει και ο άθρωπος που προθυμοποιείται να βοηθήσει!
Το μυαλό σου όμως, παρόλη την αγωνία για το αποτέλεσμα της Κρίσης, τρέχει άθελα του στον καλοθελητή που θέλει το “δωράκι” του!
Στην ηχώ του μυαλού σου ακούγεται εκείνο το γνωμικό. “Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό”, λέει το γνωμικό.
Βάζεις τον εαυτό σου στη θέση του! Αν εσύ ήσουν στη δική του θέση, θα βοηθούσες, ξέροντας πως αυτό είναι το σωστό! Θα ανέμενες μια κάποια κίνηση αναγνώρισης της προσφορά σου, από την άλλη πλευρά, αλλά σε καμία περίπτωση, ως προϋπόθεση!
Το καλό φίλε, το κάνουμε για εμάς! Για πάρτη μας!
Βοηθάμε τους εαυτούς μας, βοηθώντας τους άλλους. Ιδιαίτερα αν πρόκειται για κάτι σωστό..
Ναι, ξέρω.
Ένιωσες μια κάποια λύπη για τον άνθρωπο αυτό, που μπορεί να βοηθήσει το δίκαιο, αλλά θέλει “δωράκι”.
Νιώθεις πως κατά βάθος, είναι φτωχός..
