@επιμέλεια Άννα Μουσογιάννη

Σήμερα #μενουμεσπιτι με τον Κωνσταντίνο Ιωακειμίδη

Πώς περνάει τις ημέρες «εγκλεισμού» ένας συγγραφέας;

Αυτές τις μέρες ένας συγγραφέας που έχει άπειρο ελεύθερο χρόνο πρώτον: γράφει ασταμάτητα δεύτερον: ολοκληρώνει γραπτά που τα είχε αφήσει στη μέση τρίτον: διαβάζει βιβλία άλλων συγγραφέων

Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτήν την περίοδο;

Αυτή τη περίοδο διαβάζω τον «Τρόφιμο» του Sebastian Fitzek (Εκδόσεις Διόπτρα) που πολύ θα ήθελα να του μοιάσω. Ο Sebastian Fitzek ξαναχτυπά με ένα ψυχολογικό θρίλερ που κόβει την ανάσα. Που ξεκινάει η αλήθεια και που τελειώνει το ψέμα; Ως που φτάνει η παράνοια ενός ανθρώπου; Τι κάνει ένα βιβλίο πετυχημένο; Η πλοκή; Ή ότι δεν επαναλαμβάνεται; Απορώ πως σκέφτηκε όλη αυτήν την πλεκτάνη. Έχω διαβάσει στο παρελθόν βιβλία του συγγραφέα και μπορώ να πω ότι για ακόμη μια φορά με εξέπληξε ευχάριστα. Σας το προτείνω!

Αν αυτή η χρονική περίοδος και αυτά που βιώνουμε ήταν μυθιστόρημα τι τίτλο θα έδινες;

Αν αυτή η χρονική περίοδος ήταν βιβλίο σίγουρα θα είχε τον τίτλο: 100 τρόποι να μην πλήξετε από βαρεμάρα! Θα το έγραφα και θα γινόταν και best seller!

Και τώρα ήρθε η ώρα του challenge: σου πετάω την «πένα» και θέλω να μας γράψεις μια σύντομη ιστορία με θέμα τον Κορωνοϊό, ό,τι σου έρχεται στο μυαλό.

ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ με θράσος. Χωρίς να με ρωτήσει. Έξω από την πόρτα μου. Στην αυλή του σπιτιού μου. Στη γειτονιά μου. Τον παρακάλεσα να φύγει! Του έδωσα να καταλάβει ότι δεν είναι ευπρόσδεκτος. Εκείνος δεν ακούει. Κάνει ότι δεν ακούει. Παριστάνει τον κινέζο. Αλλά εγώ είμαι από την Πάτρα. Και έχω πάρει το πείσμα της μαμάς μου. Δεν ξέρει με ποιον τα έβαλε. Θα φύγει και θα πάει από εκεί που ήρθε. Δεν θα τον φοβηθώ. Και θα φύγει σύντομα! Αρκετά ασχοληθήκαμε με την πάρτη του!

Ποιο τραγούδι όταν το ακούς σου φτιάχνει τη διάθεση και αφιερώνεις στον κόσμο ;

Αφιερώνω σε όλους τους φίλους και τις φίλες το A NEW DAY HAS COME της CELINE DION. Το ακούω κάθε πρωί για να μου φτιάξει τη διάθεση!

Και για κλείσιμο θα ήθελα ένα χαμόγελο αισιοδοξίας και μια ευχή!

ΕΥΧΟΜΑΙ όλο αυτό να είναι μόνο ένα κακό όνειρο και ότι σύντομα θα ξυπνήσουμε και τα πάντα θα είναι όπως πριν και ακόμα καλύτερα!

Λίγα λόγια για το συγγραφέα

Ο Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης γεννήθηκε στο «Αλεξάνδρας» το ’81. Μεγάλωσε στη Νίκαια με άλλα πέντε αδέρφια και δυο υπέροχους γονείς. Στην τρίτη τάξη του Δημοτικού άρχισε να δίνει παραστάσεις Καραγκιόζη κι έναν χρόνο μετά έγραψε την πρώτη του επιθεώρηση, την οποία και ανέβασε στον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας.

Σπούδασε υποκριτική στον Ίασμο. Έχει γράψει τέσσερις κωμωδίες: «Το Τελευταίο Botox», «Τρεις Τρεις Εννιά», «Δεν είμαι εγώ η Σταχτοπούτα» και την «Diva». Τα τρία πρώτα παίχτηκαν με επιτυχία. Όσο ζούσε στη Θεσσαλονίκη είχε μόνιμη στήλη στην εφημερίδα «Εγνατία». Όταν επέστρεψε στη βάση του, άρχισε να γράφει τους «Μονολόγους» στην City Uncovered. Πολλά κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό Πολιτισμός Πολίτης, στο avmag.gr, στο mcnews.gr και στο koukidaki.blogspot.gr. Έχουν εκδοθεί τρία βιβλία του: «Το Τελευταίο Botox και άλλες ιστορίες», «Ερμή… Μη!» και το «Φόνοι στην Κρυστάλλη».

Το μυθιστόρημα  «Η γριά βαλίτσα» και η μαρτυρία «Η φωνή μέσα μου» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πνοή. ( πηγή https://www.ekdoseispnoi.gr/ )