Γράφει η Νίτσα Μανωλά
Ωραίο πράμα η μπέσα παιδιά…
Σπουδαίο…
Μέσα σε πέντε γράμματα κρύβονται: το ήθος, το φιλότιμο, η αγάπη, η αυτογνωσία, η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός.
Ωραίο πράμα η μπέσα…
Όταν την έχεις κοιμάσαι ήσυχα τα βράδια. Ανάλαφρα. Χωρίς απρόσκλητες σκέψεις να σε βαραίνουν. Χωρίς άγχος, χωρίς στρες…
Κι όμως, δεν την έχουν όλοι. Δεν μπορούν να την πληρώσουν. Έχει ακριβό αντίτιμο η άτιμη.
«Με το σταυρό στο χέρι δεν πας πουθενά» (κάποιοι θα πούνε).
Το σκέφτομαι λιγάκι. Το επεξεργάζομαι. Τα πάντα θέλω να επεξεργάζομαι τώρα πια (πάνε οι καιροί που όλα περνούσαν χωρίς πολλές πολλές αναλύσεις).
Κι όμως πας… (λέω μέσα μου)
Πας παντού.
Η ουσία δεν είναι να προχωρήσεις πατώντας τους άλλους.
Το σημαντικό είναι να καταφέρεις να πας μπροστά με την αξία σου. Την ταπεινότητα και την προσπάθεια σου. Για να είσαι ΕΣΥ καλά. Όχι οι άλλοι.
Στον δρόμο σου πάντοτε θα βρίσκονται διαφορετικοί άνθρωποι… αυτή είναι η ομορφιά της ζωής… η διαφορετικότητα…
Δεν θα έχουν όλοι τους ίδιους λογισμούς με εσένα. Δεν θα σκέφτονται με όμοιο τρόπο. Θα υπάρξουν και εκείνοι που θα εκπέμψουν άρνηση, θα εκμεταλλευτούν, θα φανερώσουν κακία.
Θα συναντήσεις κι εκείνους που ενώ αγάπες και χαμόγελα σου χάριζαν απλόχερα, πισώπλατα μαχαίρι σου κάρφωσαν στο τέλος.
Εκείνους που κάποτε βοήθεια σου ζήτησαν και δεν την αρνήθηκες. Την έδωσες επειδή το δικό σου το μυαλό δεν κακόβαλε.
Πάντα θα βρίσκεις μπροστά σου εμπόδια, θα σκοντάφτεις θα πέφτεις, θα σηκώνεσαι.
Αυτό να θες και να αποζητάς. Να έχεις τη δύναμη να σηκωθείς και από το πέσιμο σου. Να μάθεις. Να μην ξανακάνεις το ίδιο λάθος δυο φορές.
Μην ξεχνάς, ο Ιούδας με ένα φιλί Τον πρόδωσε…
Η ιστορία έτσι μόνο συνεχίζεται…
Θα πρέπει να υπάρξουν ΚΑΙ Ιούδες στο διάβα μας.
Εσύ, μην μετανιώνεις για το καλό που έκανες.
Τα βράδια τα δικά σου να είναι ήρεμα. Αν δεν μπορείς ήσυχα να κοιμηθείς, τότε έχεις χάσει.
Αν δεν μπορείς να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια και όχι να τα καρφώνεις στο πάτωμα τότε απέτυχες!
Αυτό είναι η αξια της μπέσας.
Για σκέψου… Την έχεις;
