Μία όμορφη καλοκαιρινή βραδιά.
Η πανέμορφη ξανθιά κοπέλα, έχει βγει για περίπατο, απολαμβάνοντας το περιβάλλον. Μόλις εχθές βρίσκονταν στην πατρίδα της στην κεντρική Ευρώπη και το ελληνικό καλοκαίρι την έχει ενθουσιάσει.
Δε δίνει σημασία στα βλέμματα που την κοιτούν με θαυμασμό. Το έχει, από χρόνια, συνηθίσει. Έχει κάτι παραπάνω από ένα εικοσιτετράωρο στην Ελλάδα και ήδη έχει δεχθεί τη τόσο τετριμμένη, πλέον, ερώτηση για το αν είναι μοντέλο..
Δεν είναι μοντέλο.
Η εντυπωσιακή κοπέλα, συνεχίζει το βραδινό της περίπατο, απολαμβάνοντας τη χαλαρότητα των διακοπών. Ήταν ένα δύσκολο ενδεκάμηνο στη δουλειά και της αξίζει λίγη χαλάρωση..
Κάπου πήρε το μάτι της ένα νεαρό, που τον είδε και πριν κανά τέταρτο, αλλά δεν έδωσε σημασία. Λες και είναι η πρώτη φορά που κάποιος την έχει πάρει από πίσω, για να της κάνει καμάκι. Συνηθισμένα πράγματα, σκέφτεται με μιά κάποια αυταρέσκεια..
Έχει περάσει αρκετή ώρα που περπατάει και πλέον βρίσκεται σε ένα πολύ ήσυχο και ειδυλλιακό μέρος. Ησυχία και ερημιά..
Ξαφνικά, κάποιος την αρπάζει από πίσω! Μέσα στο σκοτάδι, πρόλαβε να δει το πρόσωπο του νεαρού που την ακολουθούσε! Προσπαθεί να του μιλήσει αγγλικά, αλλά αυτός της μιλάει έντονα σε κάποια γλώσσα που δεν αναγνωρίζει! Μετά θα μάθει πως ο νεαρός είναι αλβανός μετανάστης..
Η κοπέλα στην αρχή δεν αντιδρά. Με ψυχραιμία που ξαφνιάζει ακόμα και τον επιτιθέμενο, προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται, αν και το έχει καταλάβει. Ο νεαρός προσπαθεί να τη βιάσει!
Ναι αυτό είναι! Προσπαθεί να της βγάλει το μπλουζάκι και να της κατεβάσει το παντελόνι!
Τέλος, σκέφτεται η κοπέλα. Καιρός να τα πούμε αλλιώς..
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ο νεαρός είναι αιμόφυρτος στο έδαφος, με σπασμένα δόντια, μύτη, εξαρθρωμένο ώμο, τσακισμένο γόνατο!
Η κοπέλα που ο νεαρός προσπάθησε να βιάσει, είναι Τσέχα και εργάζεται στην αστυνομία της Τσεχίας, ως εκπαιδεύτρια πολεμικών τεχνών..
Στο τέλος, του πήρε το παντελόνι ώς λάφυρο!
Η πάρα πάνω ιστορία βασίζεται σε πραγματικό περιστατικό που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη πριν περίπου είκοσι χρόνια.
Τα κανάλια, έδειχναν την εντυπωσιακή Τσέχα και τον σακατεμένο από το ξύλο αλβανό επίδοξο βιαστή. Όλοι μίλησαν για δικαίωση της κοπέλας..
Όλοι έλεγαν πως “καλά να πάθει ο αλβανός”. Άραγε αν ήταν Έλληνας, τα ίδια θα έλεγαν; Ίσως ναι..
Ποιό είναι όμως το δίκιο; Έκανε καλά η κοπέλα που χρησιμοποίησε τέτοιου μεγέθους βία, τη στιγμή που, αναμφίβολα, είχε τις ικανότητες να αποκρούσει το δράστη και να τον ακινητοποιήσει;
Αν κάποιος άοπλος εισβάλει στο σπίτι μας για να κλέψει, η σωστή αντίδραση από πλευράς μας είναι να αρπάξουμε ένα μαχαίρι και να τον σκοτώσουμε;
Στις δύο πάρα πάνω περιπτώσεις, η απάντηση είναι όχι.
Μπορεί το πάθημα του επίδοξου βιαστή να έφερε κύματα ικανοποίησης και άγριας χαράς στην κοινή γνώμη, αλλά δεν είναι δικαιοσύνη. Είναι λιντσάρισμα.
Πόσες φορές όμως, το αίσθημα, υπερβαίνει το σωστό;
Πόσες φορές η νοοτροπία του όχλου είναι αυτή που επικρατεί, προκαλώντας τις περισσότερες φορές, το αντίθετο απο το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Τροφή για σκέψη, μετά τις εικόνες που κυκλοφόρησαν, με τον αστυνομικό στις ΗΠΑ, να προκαλεί ασφυξία και τελικά να σκοτώνει μπροστά στην κάμερα, έναν άνθρωπο, το έγκλημα του οποίου ήταν πως προσπάθησε να πληρώσει το φαΐ του με ένα πλαστό χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων..
