Είναι απόγευμα..
Ένα χειμωνιάτικο απόγευμα, μιας καθημερινής ημέρας στα τέλη της δεκαετίας του 1970..
Δεν υπήρχαν και πολλά πράγματα να κάνεις αν ήσουν παιδί εκείνη την εποχή. Τα ερεθίσματα λίγα. Η τηλεόραση, επίσης λίγη και μαυρόασπρη.
Μπορεί να έβγαινες στο δρόμο, στη γειτονιά για να παίξεις, αλλά και αυτό για λίγο. Την επόμενη είχατε σχολείο και το παιχνίδι στο δρόμο, ήταν περιορισμένο. Άσε που σκοτεινιάζει νωρίς και έτσι κι αλλιώς δεν είχατε και πολύ όρεξη για γύρα στις αλάνες.
Εκείνο το απόγευμα, η μάνα σου ήθελε να πάει για ψώνια. Ο κυρ Γιώργος, ο μπακάλης της γειτονιάς, ήταν η κοντινή και άμεση λύση στο πρόβλημα προμηθειών των νοικοκυριών της γειτονιάς. Μόνο που του κάνατε ένα κάποιο, περιορισμένης έστω έκτασης, εμπάργκο, μιάς και είχε διαπιστωθεί πως μιά έκλεβε στο ζύγι, μιά υπερχρέωνε και άλλα διάφορα..
Η επόμενη λύση, ήταν να πάτε στο σούπερ μάρκετ! Ήταν λίγο πιό μακριά, κανά δεκάλεπτο περπάτημα, αλλά ήταν η καλύτερη λύση! Άσε που ήταν τόσο μα τόσο όμορφα!..
Παρακαλάς τη μάνα σου, να σε πάρει μαζί της. Της λες, ψέματα, πως έκανες τα αυριανά μαθήματα. Σε παίρνει μαζί!..
Λίγη ώρα αργότερα, φτάνετε στην πανδαισία που λέγεται σούπερ μάρκετ!
Ένας κόσμος αφθονίας! Ένας κόσμος πολύχρωμος! Ένας κόσμος ποικιλίας και πολλών επιλογών!
Σου αρέσει να περιφέρεσαι στους πολύχρωμους διαδρόμους, να χαζεύεις τα παραφορτωμένα ράφια και απολαμβάνεις την πολύχρωμη συμφωνία των ετικετών των προϊόντων!
Σου αρέσει η μυρωδιά του σούπερ μάρκετ! Μυρίζει καινουργίλα και προοδευτικότητα! Καμία σχέση με το μπακάλικο του κυρ Γιώργη! Άσε που ο κυρ Γιώργης είναι κουτσομπόλης και αδιάκριτος και ξέρει τα μυστικά του καθενός στη γειτονιά και κυρίως, τι τρώνε κάθε μέρα στο τραπέζι τους! Είναι και αγέλαστος..
Ενώ εδώ! Στο σούπερ μάρκετ, όλοι τους είναι χαμογελαστοί και ευγενικοί! Σε αντίθεση με το μπακάλικο, εδώ το μέρος είναι ολόφωτο!
Επίσης, οι νεαρές κοπέλες που αναπληρώνουν τα προϊόντα στα ράφια, ανεβασμένες στις σκάλες, φοράνε εφαρμοστά ρούχα και αφήνουν να διαγραφούν οι καμπύλες τους! Παράδεισος!
Η μάνα σου πάει στοχοποιημένα και προμηθεύεται από τα ράφια αυτά που θέλει και έτσι δεν καθυστερεί! Μα γιατί;! Ας κάτσουμε λίγο ακόμα!
Κάπως έτσι, τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ αποκτούν την αίσθηση και ποιότητα εξόδου! Περιμένεις πως και πως να πάτε για ψώνια!
Περιμένεις πως και πως, να μεγαλώσεις λίγο ακόμα, για να σε αφήνουν να πηγαίνεις μόνος σου! Να κάθεσαι και όση ώρα θέλεις!
Μέσα στο παιδικό σου μυαλό, το σούπερ μάρκετ το έχεις συνδέσει με κάτι καλό!
Πάτε εκεί, για να πάρετε πράγματα που θα ομορφύνουν το σπίτι! Που θα νοστιμίσουν το τραπέζι!
Πάτε στο σούπερ μάρκετ, λίγο πριν τις διακοπές, για να πάρετε τις προμήθειες που θα σας χρειαστούν εκεί! Ειδικά αν πηγαίνετε σε κανένα από τα σχετικά απομονωμένα χωριά της Μάνης,των αρχών της δεκαετίας του 1980.
Έχουν πλέον περάσει τα χρόνια.
Το μπακάλικο του κυρ Γιώργη έχει κλείσει εδώ και πολλά πολλά χρόνια και ο ίδιος πλέον έχει ανοίξει το μαγαζάκι του στον Παράδεισο.
Κάθε φορά που πας όμως σε σούπερ μάρκετ, έχεις την ίδια με τότε αίσθηση! Μία αίσθηση πλούτου. Μία αίσθηση, η οποία γίνεται πίστη, δυνατοτήτων. Τη δυνατότητα να βελτιώνεις κάθε μέρα, έστω και κατά ένα χιλιοστό του χιλιοστού, τη ζωή σου!
Την προοπτική να αποκτήσεις όλο και καλύτερα πράγματα, που σε πολλές περιπτώσεις δεν ήξερες καν πως υπάρχουν.
Αλλά και να μην τα αποκτήσεις, η βόλτα και μόνο φτάνει για να σου βελτιώσει την ψυχολογία!
Έχεις όμως μεγαλώσει και το καταλαβαίνεις.
Είναι που ακόμα σου αρέσει η ατμόσφαιρα του σούπερ μάρκετ..
Είναι όμως επίσης, που αναπολείς τη μυρωδιά και την ατμόσφαιρα του μπακάλικου της γειτονιάς σου..
