Έχει περάσει το μέσο του Σεπτεμβρίου.
Η θερμοκρασία έχει σαφώς πέσει. Σκοτεινιάζει νωρίτερα και το φως αλλάζει.
Μαζί, αλλάζουν και τα χρώματα.
Είναι ευκαιρία για εκδρομή! Μία διήμερη απόδραση του Σαββατοκύριακου.
Το μέρος προορισμού της εκδρομής;
Ένα μέρος ιδιαίτερο και πανέμορφο!
Η Μάνη!
Με συνοπτικές διαδικασίες, κλείνεται δωμάτιο σε ξενοδοχείο του Γυθείου και λίγες μέρες αργότερα, μία Παρασκευή μεσημέρι, αναχώρηση για το γραφικό και πανέμορφο Γύθειο!
Ο προορισμός οικογενειακών διακοπών, Πάσχα και μικροαποδράσεων του μεγαλύτερου μέρους της εφηβείας, αλλά και μετά από αυτή.
Ο λόγος εντοπίζεται στην κατά το ήμισυ καταγωγή από εκείνα τα μέρη.
Το Γύθειο και γενικά η Μάνη, είχαν πλέον, αρκετά χρόνια να δεχθούν την επίσκεψη σου.
Τότε ήσουν σε άλλη φάση. Τώρα είσαι άκρως ωριμότερος και πιό “τουριστικός”.
Νωρίς το απόγευμα και φτάνεις με το έτερο σου ήμισυ στο ξενοδοχείο. Πέντε λεπτά να τακτοποιηθείτε και ξαμολιέστε στο Γύθειο να απολαύσετε τη γραφικότητα του.
Σχεδόν κολλητά με το Γύθειο, βρίσκεται το νησί Κρανάη, απ όπου, σύμφωνα με την αφήγηση, η Ωραία Ελένη κλέφτηκε με τον Πάρη.
Περιφέρεστε και χαζεύετε το γραφικό και πανέμορφο περιβάλλον, μιάς και το Γύθειο είναι μια πόλη διατηρητέα. Τα κτίρια παραμένουν, με νόμο, στην ίδια εμφάνιση που βρίσκονταν εδώ και εκατό χρόνια. Μοναδική παραφωνία σε αυτό, το ξενοδοχείο “Πάνθεον”.
Ο καιρός βαρύς, συννεφιασμένος, έτοιμος για βροχή. Προσθέτει όμως, πάρα πάνω στην ομορφιά και γραφικότητα του τοπίου.
Την επόμενη μέρα, από το πρωί, ξεκινάτε τη βόλτα σας στη Μέσα Μάνη.
Μέρη όπως ο Γερολιμένας, το Μέζαπο, η Κοκκάλα.
Μέρη λιτής, δωρικής ομορφιάς. Λένε πως όταν ο Θεός έφτιαχνε τον κόσμο, ότι πέτρα του περίσσεψε την έριξε στη Μέσα Μάνη!
Μάλλον έχουν δίκιο!
Το τοπίο πέτρινο, άνυδρο, με ελάχιστη βλάστηση και αυτή ισχνή. Θάμνοι και λίγα ισχνά δέντρα.
Τοπίο όμως, απαράμιλης ομορφιάς!
ένα από τα χαρακτηριστικά του μέρους, είναι οι παραδοσιακές κατοικίες των μανιατών. Οι λεγόμενοι, μανιάτικοι πύργοι!
Ένα μέρος, γνωστό για τους μανιάτικους πύργους του, είναι η Βάθεια!
Η Βάθεια είχε γίνει ευρύτερα γνωστή στις αρχές της 10ετίας του 1980, όταν η κυβέρνηση είχε λάβει την απόφαση να ανακαινίσει τους πύργους της Βάθειας, μετατρέποντας τους σε τουριστικά καταλύματα, προκειμένου το μέρος και η ευρύτερη περιοχή να αναβαθμιστεί τουριστικά και να τονωθεί η αναιμική οικονομία της περιοχής, εκείνης της εποχής!
Εκείνα τα χρόνια, οι ξένοι τουρίστες που επισκέπτονταν την Μάνη, ήταν κατά πλειοψηφία περαστικοί για λίγες μέρες, κατά κανόνα με τα αυτοκίνητα τους, πολλές φορές με τα τροχόσπιτα τους.
Γενικά, ξόδευαν λίγα και δεν πρόσφεραν στην τοπική οικονομία αυτό που προσέφεραν οι ξένοι τουρίστες σε άλλα μέρη.
Η ανακαίνιση της Βάθειας, “επικοινωνούνταν” σαν το πρώτο βήμα προς την τουριστική και άρα, οικονομική αναβάθμιση της περιοχής.
Θυμάσαι τις εικόνες της εποχής. Θυμάσαι την τεράστια επικοινωνιακή δουλειά που είχε γίνει, μέσα από τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, περιοδικά κλπ.
Εκείνη την περίοδο, παιδί ήσουν, είχατε επισκεφτεί τη Βάθεια σε μία από τις εξορμήσεις σας.
Είχες δει ένα μέρος γεμάτο ζωή. Γεμάτο τουρίστες, διάφορα μαγαζιά και πολλά αυτοκίνητα.
Θυμάσαι όμως και τον προβληματισμό των υπευθύνων!
Θυμάσαι τους διάφορους τοπικούς παράγοντες να εκφράζουν ανησυχία, γιατί αν και τα πράγματα φαίνονταν καλά, εντούτοις, δεν ήταν!
Η πρόσβαση προς τη Βάθεια ήταν δύσκολη, μιάς και τότε δεν υπήρχε το οδικό δίκτυο που υπάρχει τώρα. Για να φτάσεις από Αθήνα, ας πούμε, ήθελες γύρω στις 8 με 9 ώρες οδικό ταξίδι! Επίσης, υπήρχε πρόβλημα στην υδροδότηση, με αποτέλεσμα τις καθημερινές διακοπές νερού! Πως θα κρατήσεις τον τουρίστα έτσι;! Πως θα τον κάνεις να θέλει να ξανάρθει;..
Μπα, υπερβολές, έλεγαν οι περισσότεροι, κοιτώντας τα πλήθη των τουριστών στη Βάθεια του 1985. Απλά, οι υπεύθυνοι θέλουν περισσότερες παροχές, έλεγαν διάφοροι..
Επιστροφή στη σήμερα. Στην Σεπτεμβριάτικη εκδρομή στη Μάνη, 35 χρόνια αργότερα.
Στο γραφικότατο τοπίο, κάτω από τον βαρύ συννεφιασμένο ουρανό, ξεχωρίζουν διάφοροι μανιάτικοι πύργοι!
Ας πάμε και μία βόλτα από τη Βάθεια λοιπόν!
Λίγη ώρα αργότερα, άφιξη στη Βάθεια!
Στην…. έρημη και εγκαταλελειμμένη Βάθεια!
Απ’ότι φαίνεται, οι προβληματισμοί των υπευθύνων τότε, στη 10ετία του 1980, είχαν βάση. Το εγχείρημα της Βάθειας, δεν είχε επιτυχία. Για την ακρίβεια, υπήρξε μία παταγώδης αποτυχία!
Στο τέλος εκείνης της 10ετίας, έκλεισε και το τελευταίο τουριστικό κατάλυμα και η Βάθεια επέστρεψε εκ νέου στην εγκατάλειψη. Ίσως να υπάρχουν δύο τρία σπίτια – πύργοι που κατοικούνται, ίσως ως εξοχικά.
Τα υπόλοιπα έχουν παραδοθεί εκ νέου στην εγκατάλειψη και τη φθορά του χρόνου.
Περιφέρεστε στα έρημα σοκάκια της Βάθειας. Γύρω τριγύρω, δεν υπάρχει ψυχή!
Μπαίνετε σε ένα από τα εγκαταλελειμμένα, πρώην τουριστικά καταλύματα! Στην είσοδο βρίσκεται η πάλαι ποτέ υποδοχή. Η reception του ξενώνα!
Πάνω στον πάγκο, το βιβλίο επισκεπτών. Ο χρόνος έχει παγώσει στον Ιούνιο του 1989!
Δίπλα, σε ένα δωμάτιο το οποίο προφανώς ήταν η αποθήκη του ξενώνα, αρκετά καφάσια με μπουκάλια αναψυκτικών! Καφάσια, τα οποία παρέλαβαν και εγκατέλειψαν!
Μπουκάλια που βρίσκονται ακόμα στις θήκες των καφασιών, περιμένοντας, μάταια, κάποιο ανοιχτήρι να τα ανοίξει.
Το περιεχόμενο τους είναι πλέον τόσο αλλοιωμένο, που δε μπορείς να καταλάβεις τι είναι! Πορτοκαλάδα, λεμονάδα; Μόνο η ξεθωριασμένες ετικέτες δίνουν απαντήσεις. Είναι όμως παραπάνω από προφανές, πως το περιεχόμενο δεν μπορεί πλέον να καταναλωθεί.
Μια ματιά στις ημερομηνίες λήξης και βλέπεις πως έχουν περάσει μερικές δεκαετίες από την τελευταία ευκαιρία που υπήρχε για να πιεις τα εν λόγω αναψυκτικά. Τα αφήνεις στην ησυχία τους, να θυμούνται τις τελευταίες μέρες της δόξας τους. Μιάς δόξας, που δεν ήρθε ποτέ..
Τα από ώρα βαριά σύννεφα, αδειάζουν το φορτίο τους στη μορφή μιας έντονης βροχής!
Είναι σαν ο ουρανός να κλαίει και αυτός για την Βάθεια!
Η βροχή σταματάει. Ρίχνετε μία τελευταία ματιά στις σκιές του χώρου, που σε κοιτούν με λύπη.
Τις αποχαιρετάτε και παίρνετε το δρόμο της επιστροφής..
