Γράφει ο Ερμής:
Ήταν κάποτε ένα αγόρι που, προσπαθώντας να ξορκίσει το κακό που κύκλωνε την καθημερινότητά του, έμαθε να ζει μέσα στο ψέμα.
Έλεγε λοιπόν αθώα, μικρά και αδιάφορα ψέματα που δεν σήμαιναν ενδεχομένως τίποτα για εκείνους που τα άκουγαν, αλλά ωραιοποιούσαν τις δικές του ημέρες, αφού του χάριζαν ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και περιόριζαν συνάμα τη ντροπή που ένιωθε για ό,τι τον τυραννούσε.
Σταδιακά, τα χρόνια πέρασαν και καθώς το αγόρι μεγάλωσε, οι ψευδαισθήσεις του έχασαν τη δυναμική και τη γοητεία τους και έγιναν άγριες σκιές που το τραβούσαν όλο και βαθύτερα στη ζοφερότητα της αυταπάτης.
Αργά και βασανιστικά, ο πόνος και η λύπη βάρυναν πιότερο την ψυχή του και η αμυδρή αχτίδα φωτός από την οποία πάλευε μάταια να κρατηθεί, χάθηκε για πάντα.
Οι λέξεις παραχώρησαν τη θέση τους στη σιωπή και εκείνη τις μετέτρεψε σ’ ένα βουβό κλάμα που πνιγόταν στον βρόγχο της ανέκφραστης ανάγκης για συμπόνια.
Το αγόρι που ήταν πλέον άνδρας υπέμενε στωικά και όταν κατάφερε κάποια στιγμή να αποδεχτεί την αναγκαστική συμφιλίωση με την αναίτια για εκείνον ύπαρξη της αλλαγής του χρόνου, λυτρώθηκε επιτέλους από τα πικρά δάκρυα που κατέτρωγαν τους ανομολόγητους πόθους.
Συνταγή της Αμβροσίας: Απόσταγμα
Υλικά:
10 μεγάλα ακτινίδια
1 λίτρο τσικουδιά (άοσμη και απαλή)
2 λοβοί βανίλιας
1 κούπα καστανή ζάχαρη
½ κιλό κουαντρό
5 σπόροι τόνγκα
Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε και κόβουμε στη μέση τα ακτινίδια. Κόβουμε τους λοβούς και σπάζουμε τους σπόρους. Βάζουμε όλα τα υλικά σ’ ένα μεγάλο βάζο που κλείνει αεροστεγώς και το τοποθετούμε σε σκιερό σημείο. Ανακινούμε το περιεχόμενο 2 – 3 φορές ημερησίως για 1 μήνα και στη συνέχεια στραγγίζουμε σ’ ένα τουλπάνι το ποτό και το αδειάζουμε σε κρυστάλλινη μποτίλια.
