Γράφει ο Ερμής:
Συγκεντρώθηκαν – σύμφωνα με τον μύθο – κάποτε οι άνθρωποι και δέχτηκαν να φιλοξενήσουν τις ιδέες, τα συναισθήματα, τα ταλέντα, τα ελαττώματα και γενικώς όλα τα άυλα και αφηρημένα στοιχεία που συνθέτουν την προσωπικότητα του ατόμου.
Όλοι λοιπόν προσκάλεσαν στο σπίτι τους κάποιο από αυτά ή το μοιράστηκαν με κάποιον άλλο, ώσπου στο τέλος έμειναν στον πάγκο η ευθύνη και ο πόνος. Αν όμως υπήρξαν ορισμένοι που δέχτηκαν να φιλοξενήσουν έστω και πρόσκαιρα τον πόνο, κανείς δεν ήθελε την ευθύνη, επειδή ήξεραν ότι αυτομάτως θα έπαυαν να είναι θύματα και θα ήταν πλέον υπόλογοι των πράξεων και των αντιδράσεών τους.
Έτσι η ευθύνη έμεινε άστεγη και τριγυρνούσε στους δρόμους αναζητώντας καταφύγιο. Κάποιες φορές χτυπούσε τις πόρτες και παρακαλούσε να την αφήσουν να μείνει έστω για ένα βράδυ, αλλά κανείς δεν της άνοιγε και όλοι την έστελναν σε κάποιον άλλο.
Ο καιρός περνούσε, τα χρόνια έφευγαν και ο κόσμος βίωνε ανά διαστήματα πολέμους, καταστροφές και αρρώστιες. Η ιστορία κατέγραφε τα γεγονότα και όλοι προσπαθούσαν να τα ερμηνεύσουν με τον δικό τους τρόπο και με μόνιμο γνώμονα την προσωπική αθωότητά τους.
Τότε όμως η ευθύνη τους ξαναχτυπούσε την πόρτα και τους υπενθύμιζε ότι κανένας πόλεμος δεν γίνεται χωρίς στρατιώτες, καμιά καταστροφή δίχως αβλεψία, αδιαφορία και απρονοησία, καμιά αδικία αν όλοι τολμούν να υπερασπιστούν το σωστό και το δίκαιο.
«Ακόμα και η σιωπή αποτελεί συναίνεση», τους έλεγε και συμπλήρωνε ότι «είναι εύκολο να μετατοπίζει κάποιος το βάρος του λάθους σε άλλους, αλλά ξεχνά πως και η δική του αντίδραση βαραίνει το ίδιο».
Οι άνθρωποι άκουγαν τα λόγια της, αλλά την απόδιωχναν θυμωμένοι, αφού προτιμούσαν να στρέφουν τον δείκτη προς άλλους, από το να παραδεχτούν την προσωπική τους υπαιτιότητα και το λάθος.
Ο χρόνος εξακολούθησε λοιπόν να κυλά και η ευθύνη συνεχίζει μέχρι σήμερα να χτυπά τις πόρτες ελπίζοντας ότι θα βρει κάποτε εκείνον που θα τη δεχτεί και δεν θα την αποδιώξει.
Συνταγή της Αμβροσίας: Ενοχή
Υλικά:
1 κούπα σμέουρα
1 κούπα αγριοφράουλες
1 κούπα μύρτιλα
1 κιλό τσικουδιά (άοσμη και απαλή)
½ κιλό λικέρ μαστίχα
1 κούπα ζάχαρη
Εκτέλεση:
Βάζουμε όλα τα υλικά σ’ ένα μεγάλο βάζο που κλείνει αεροστεγώς και το τοποθετούμε σε σκιερό σημείο. Ανακινούμε το περιεχόμενο 2 – 3 φορές ημερησίως για 1 μήνα και στη συνέχεια στραγγίζουμε σ’ ένα τουλπάνι το ποτό και το αδειάζουμε σε κρυστάλλινη μποτίλια.
