#illusionskiller Γιώργος Παρασκευόπουλος
Ο μικρός είναι βαρύς. Συννεφιασμένος. Δείχνει κάτι, μεταξύ στενοχώριας και απογοήτευσης..
Λίγους μήνες νωρίτερα έκλεισε τα οκτώ. “Ολόκληρος άντρας πιά”, λέει με καμάρι η μαμά του.
Είναι η περίοδος των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Η αγαπημένη του περίοδος!
ήδη από το Νοέμβριο έχει αποφασίσει τι δώρο θα ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη και έχει στείλει το σχετικό γράμμα.
Όχι αυτός δηλαδή! Αυτός, ο μικρός, δεν το έστειλε. Αυτός το έγραψε. Η μαμά του ανέλαβε να στείλει το γράμμα στον Άη Βασίλη..
Ο οκτάχρονος θυμάται εκείνο το πρωί, πριν φύγει για το σχολείο, που έδωσε στη μάνα του το φάκελο με το γράμμα. Θυμάται το σκεπτικό της ύφος..
Το θυμάται και είναι σχεδόν έτοιμος να βάλε τα κλάματα! Μα γιατί;!
Η θλίψη του μικρού δεν διαφεύγει της προσοχής του ζευγαριού στο γειτονικό διαμέρισμα. Ο λόγος για τη στεναχώρια του;
Οι γονείς του, λέει, του είπαν πως δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης! Δράμα!!
Είναι πλέον, λένε, μεγάλο παιδί και δεν πρέπει να πιστεύει σε παραμύθια και κάτι τέτοια μεγαλίστικα!
Αυτός είναι, λένε, μικρός και δεν ξέρει και αυτοί που είναι μεγάλοι, ξέρουν, λένε..
“Ώπα ρε μικρέ! Για κάτσε λίγο! Τι εννοείς πως δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης;! Θα μας τρελάνεις;!”, του λέει με ένταση ο πενηντάρης σύζυγος της γειτόνισσας.
Ο μικρός αναθαρρεύει! “Λες οι γονείς μου να μου τα είπαν λάθος;!”
“Μα φυσικά και στα είπαν λάθος! Άκου λέει!!”
Κάπως έτσι ο μεγάλος του γειτονικού διαμερίσματος, άρχισε να εξηγεί στον οκτάχρονο γείτονα του, αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα!
Όχι. Δεν μπορεί να του πει με σιγουριά αν ο Άγιος Βασίλης ζει στην Καισαρεία, ή στο Ροβανιέμι! Μπορεί να έμενε εκεί και να μετακόμισε! Άγιος είναι, ότι γουστάρει κάνει!
Αλλά, υπάρχει!
Τι; Πως υπάρχει;!
Μα, τι αντιπροσωπεύει ο Άγιος Βασίλης;
Αντιπροσωπεύει στην καλοσύνη, τη δοτικότητα, τη χαρά, την αγάπη και άλλα πολλά και καλά!
Αντί λοιπόν να χρησιμοποιούμε τόσες πολλές λέξεις και έννοιες, τις συμβολίζουμε στο πρόσωπο του Άγιου Βασίλη, από την Καισαρεία. ή από το Ροβανιέμι. Ή από όπου γουστάρει να’ρθει τέλος πάντων! Λογαριασμό θα μας δώσει;!!
Τι νομίζεις μικρέ;! Πως οι άνθρωποι όταν μεγαλώνουν μαθαίνουν περισσότερα;! Αμ δε!
Μερικοί μαθαίνουν. Οι περισσότεροι φοβούνται από τις σφαλιάρες της ζωής και λουφάζουν!
Το λούφαγμα τους το εξευμενίζουν αποκαλώντας το “ωριμότητα” και με κάτι τέτοιες παπαριές οι μεγάλοι ξεχνούν να είναι σωστοί. Ξεχνούν να είναι παιδιά..
Για σκέψου μικρέ! Δε θα ήθελες και εσύ να έχεις το χαρακτήρα του Άη Βασίλη;!
Να είσαι έξω καρδιά, μέσα στο κέφι και τη θετική ενέργεια, να σε αγαπάνε όλοι (στα κρυφά και οι μεγάλοι) και να μοιράζεις χαρά και αισιοδοξία;!
Ναι, όλα αυτά είναι πράγματα και συμπεριφορές που μπορείς να τις έχεις. Μπορούμε όλοι μας!
Άρα λοιπόν, δεν έχει και τόση σημασία για το από που μας έρχεται ο Άγιος Βασίλης, μιάς και μπορεί να βρίσκεται μέσα μας! Σαν ιδέα! Σαν αντίληψη και νοοτροπία!
Μη μασάς λοιπόν μικρέ! Άσε τους μεγάλους στην αυταπάτη τους. Άσε που ότι ωριμάζει σαπίζει!
Εσύ ξέρεις καλύτερα.
Χρόνια σου πολλά φίλε μου…
