#illusionskiller Γιώργος Παρασκευόπουλος
Χιονοθύελλα!
Η μέρες είναι ηλιόλουστες, σχεδόν ανοιξιάτικες και οι θερμοκρασίες κινούνται πάνω από το κανονικό για την εποχή επίπεδο.
Κάπως έτσι, θεωρείς πως η προειδοποίηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, για την επερχόμενη κακοκαιρία, είναι υπερβολή!
Σε αυτή την, επερχόμενη, κακοκαιρία, έχουν δώσει και όνομα!
“Μήδεια” τη λένε.
“Καλά εντάξει”, σκέφτεσαι. Τα κανάλια υπερβάλουν για να κρατήσουν τα μπόσικα. Να έχουμε λίγο παραπάνω το νου μας ρε παιδί μου!
Άντε να κάνει κανά ψοφόκρυο για μια δύο ημέρες, να ρίξει κανά χιόνι στα ορεινά και αυτό θα είναι! Θα ρίξουμε πάνω μας κανά πιό χοντρό μπουφάν, κανά πουλόβερ βρε αδελφέ και αυτό είναι!
Ήρθε!
Η Μήδεια λέμε! Ήρθε!
Ήρθε, μας πήρε και μας σήκωσε!!
Βλέπεις το χιόνι να φτουράει στο δρόμο, στις στέγες, στη βεράντα και δεν το πιστεύεις!
Μαλάκα, τι γίνεται!! Κάποιος μας κάνει πλάκα;!!
Την τελευταία φορά που χιόνισε και είχε χιονίσει πολύ, το χιόνι ήταν δεν ήταν καμιά δεκαριά εκατοστά πάχος.
Τώρα κοντεύει το μισό μέτρο!!
Πραγματική αδυναμία μετακίνησης!! Ακούς για φίλους και γνωστούς, που μένουν σε διπλανές γειτονιές, στις οποίες έχει κοπεί το ρεύμα, λόγω πτώσης δέντρων από το βάρος του χιονιού και κοιτάς με αγωνία τα φωτιστικά στο σπίτι σου!
Στο δικό σου σπίτι έχετε ρεύμα. Ακόμα…
Τσακ! Πάει το ρεύμα! Κόπηκε..
Σχεδόν αναμενόμενο. Κάπου μέσα σου, είχες την κρυφή ελπίδα πως η δική σου γειτονιά και το δικό σου σπίτι, με κάποιο μαγικό τρόπο θα γλυτώνατε τη διακοπή ρεύματος!
Αμ δε!
Πάλι καλά που είναι ακόμα μέρα και έχει φως, αλλιώς θα σας έτρωγαν τα μαύρα σκοτάδια!
Σκέφτεσαι πως η διακοπή θα είναι σύντομη. Συνήθως έτσι είναι. Κάνα δίλεπτο τρίλεπτο και μετά επανέρχεται.
Τώρα όμως, έχουν περάσει ώρες.
Πάλι καλά που μπορείς να δεις τις ειδήσεις στο κινητό σου.
Χαμός! Σε όλες σχεδόν τις όμορες περιοχές το ρεύμα είναι κομμένο, λόγω πτώσης δέντρων και δεν προβλέπεται η αποκατάσταση για αρκετές ώρες ακόμα. Ίσως και μέρες..
Αρχίζεις και ανησυχείς.
Από την άλλη όμως, απολαμβάνεις την εκκωφαντική ησυχία του περιβάλλοντος! Ωραία είναι..
Αρχίζει να μειώνεται το φυσικό φως και κάνει κρύο. Το ρεύμα είναι ακόμα κομμένο και δε μπορείς να ανοίξεις τα κλιματιστικά.
Ανάβεις το τζάκι!
Την εκκωφαντική ησυχία σπάει ο τριζάτος ήχος των κούτσουρων που καίγονται.
Σκέφτεσαι, τι ωραία που είναι!
Αφήνεσαι για αρκετά λεπτά στη μαγεία των στιγμών!
Στην απόλυτη ησυχία, που τη σπάει μόνο ο πανάρχαιος και αρχέγονος ήχος από το τζάκι!
Στους τοίχους, η σκιές παίζουν παιχνίδια και η από καιρό καταπιεσμένη φαντασία σου ξυπνά και πλάθει ιστορίες με τις σκιές..
Κάπως έτσι πρέπει να ζούσαν οι άνθρωποι τα παλιά χρόνια, σκέφτεσαι. Τότε που η μέρα τελείωνε μαζί με το φως και με το πρώτο σκοτάδι ο άνθρωποι έπεφταν για ύπνο!
Πόσα μπορείς να κάνεις στο σκοτάδι; Λίγα..
Χαμένος στις σκέψεις και στους δαιδαλους της φαντασίας σου, σχεδόν δεν κατάλαβες πως επανήλθε το ρεύμα!
Χάρηκες.
Ναι χάρηκες που ήρθε! Δε θα σε χάλαγε όμως, να μείνεις λίγο ακόμα σε αυτή τη σχεδόν αρχέγονη κατάσταση.
Τώρα, που ζέστανε το νερό, μπαίνεις για μπάνιο!
Μετά θα δεις εκείνη την ταινία στην τηλεόραση.
Το τζάκι καίει.
Μόνο που τώρα ακούγεται σαν από μακριά…
