@επιμέλεια/συνέντευξη Άννα Μουσογιάννη

Η συγγραφέας Δήμητρα Ιωάννου μας μιλάει για το νέο της βιβλίο “Ο χορός της Θεάς” από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Σχολιασμό και παρουσίαση του βιβλίου θα βρείτε εδώ!

«Ο χορός της Θεάς», είναι ένα υπέροχο αρχαιολογικό θρίλερ που ο αναγνώστης το διαβάζει μέχρι το τέλος με κομμένη την ανάσα! Τι ήταν αυτό που σου “πέταξε την πένα” και εσύ δέχτηκες την πρόκληση/πρόσκληση και ξεκίνησες να γράφεις;

Σε μια εκδρομή στον ιδιαίτερα ενεργειακό χώρο του ιερού της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα μου ‘συστήθηκαν’ για πρώτη φορά ο καθηγητής Νικηφόρος Έξαρχος και κάποιοι από τους βασικούς ήρωες του βιβλίου. Πριν από εκείνη τη μέρα δε γνώριζα καν πως η επόμενη ιστορία μου θα ήταν ένα αρχαιολογικό θρίλερ. Έφυγα από τη Βραυρώνα ενθουσιασμένη και με την πλοκή ενός ολόκληρου βιβλίου στο μυαλό μου.

Πόσο καιρό σου πήρε η συγγραφή του συγκεκριμένου μυθιστορήματος;

Το συγκεκριμένο βιβλίο γράφτηκε μετά από εντατική μελέτη ιστορίας και μυθολογίας, επιτόπια έρευνα και καθημερινή ενασχόληση ενός ολόκληρου έτους.

Η Νίκη και η Ηλέκτρα, οι δυο κεντρικές ηρωίδες, μεγάλωσαν να μισεί η μια την άλλη. Η ζωή όμως είχε άλλα σχέδια και συναντήθηκαν μεταξύ τους. Τελικά ισχύει η γνωστή ρήση: “το αίμα νερό δε γίνεται”;

Ειλικρινά, ονειρεύομαι ένα κόσμο όπου το αίμα δε γίνεται νερό, αλλά μερικές φορές η πραγματικότητα αποδεικνύεται σκληρή και οι άνθρωποι παντελώς αταίριαστοι μεταξύ τους. Πάντως η εξέλιξη της σχέσης της Νίκης και της Ηλέκτρας είναι όμορφη, είναι συγκινητική και παρακολούθησα με πολλή τρυφερότητα την εξέλιξη της. Τις αγάπησα και τις κατανόησα και τις δυο, για αυτό κατάλαβα και κάθε συναίσθημά τους, αρνητικό και θετικό.

«η εμπιστοσύνη δεν είναι λευκή επιταγή, δε χαρίζεται παρά μόνο χτίζεται σιγά σιγά με επιμονή και υπομονή»

Δράττομαι της ευκαιρίας μιας και μιλάει αυτό το βιβλίο για τις Θεές του Ολύμπου να σε ρωτήσω για το Θεό Έρωτα και τη θέση του στο μυθιστόρημα αυτό. Πόσο σκανδαλιάρης είναι;

Πολύ! Είναι αχαλίνωτος, τρελός, εμφανίζεται στις πιο ακατάλληλες στιγμές και κυριολεκτικά φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή μας. Παρόλα αυτά είναι τόσο σαρωτικά γλυκός που δέχεσαι τα βέλη του με ενθουσιασμό και τον λατρεύεις για το ουράνιο τόξο που στέλνει στη ζωή σου!

«Ο χορός της Θεάς» είναι ένα βιβλίο που εκτός των άλλων μας μιλάει για εμπιστοσύνη η οποία άλλοτε  ήταν ο από μηχανής θεός της ιστορίας και άλλοτε  αποτελούσε τροχοπέδη στην εξέλιξη της. Τι πιστεύεις για το ρόλο της εμπιστοσύνης στις σχέσεις των ανθρώπων;

Σε κάποιο σημείο του βιβλίου η Νίκη λέει πως «η εμπιστοσύνη δεν είναι λευκή επιταγή, δε χαρίζεται παρά μόνο χτίζεται σιγά σιγά με επιμονή και υπομονή». Είναι θείο δώρο να έχεις δομήσει γερές σχέσεις και να έχεις κάνει επένδυση ψυχής σε ανθρώπους, τους οποίους τελικά να μπορείς να εμπιστευτείς τυφλά.

Ο Χορός της Θεάς είναι ένα κυνήγι θησαυρού σε πολλαπλά επίπεδα και η αυτοεξέλιξη είναι σίγουρα ένα από αυτά.

Σε κάποια στιγμή η μια ηρωίδα του βιβλίου, η Νίκη, διερωτάται σοκαρισμένη: «Θεέ μου! Πόσα λάθη κάνουν οι γονείς; Είναι δυνατόν να το συνειδητοποιήσω μόλις ετούτη τη στιγμή;» Πόσο δέσμιοι ήμαστε ενός παρελθόντος που δεν επιλέξαμε συνειδητά;

Είμαστε σμιλεμένοι από αυτό το παρελθόν, καθώς και από μια πληθώρα πεποιθήσεων που στην ουσία δεν είναι δικές μας. Το κλειδί είναι να το συνειδητοποιήσουμε και κατόπιν να επιλέξουμε εμείς συνειδητά τα μονοπάτια και τις συμπεριφορές που μας ταιριάζουν και όχι εκείνες που περάστηκαν ακούσια στο υποσυνείδητό μας, όσο είμαστε παιδιά.

Η “γνώση” και η “επίγνωση, ως γένους θηλυκού, ποια πιστεύεις ότι κατακτάται πιο εύκολα; Ποιος είναι ο βαθμός δυσκολίας; Οι ήρωες του βιβλίου θεωρείς ότι στο τέλος της ιστορίας κατάφεραν να τις κατακτήσουν/αποκτήσουν;

Σέβομαι απόλυτα τη γνώση, καθώς η κατάκτηση της είναι κοπιώδης, όμως θεωρώ ότι η αυτογνωσία και η αυτοσυνειδησία πραγματικά εξελίσσουν και φωτίζουν τον άνθρωπο. Οι ήρωες της ιστορίας πέρασαν από πολλούς σκοπέλους, πόνεσαν και έμαθαν. Ο Χορός της Θεάς είναι ένα κυνήγι θησαυρού σε πολλαπλά επίπεδα και η αυτοεξέλιξη είναι σίγουρα ένα από αυτά.

Υπήρξε κάποιος ήρωας , που αν και δημιούργημα σου αντιπάθησες;

Φυσικά! Η εμφιάλωση του απόλυτου κακού, ο Δαμιανός από τους Γιούς της Γαλανής Κυράς! Παρόλα αυτά θαύμασα την ικανότητα του να είναι κακός ως το μεδούλι και μέχρι το τελευταίο του κύτταρο. Τουλάχιστον ήταν συνεπής ως προς τον εαυτό του και τις επιλογές του! Αυτό του το αναγνωρίζω!

Αν η ιστορία του βιβλίου ζωντάνευε σε ένα παράλληλο σύμπαν και έπρεπε να πάρεις τη θέση από μια από τις ηρωίδες ποια θα ήταν αυτή; Θα μπορούσες να είσαι η Νίκη ή η Ηλέκτρα;

Μάλλον καμία από τις δύο, όμως, αν έπρεπε οπωσδήποτε να διαλέξω, θα έλεγα πως τώρα πια κλίνω περισσότερο προς τη Νίκη. Παλιότερα είχε περισσότερες δόσεις Ηλέκτρας το προσωπικό μου αποτύπωμα. Αυτές οι ποιότητες πάντα υπάρχουν αλλά πλέον τιθασεύονται από τη λογική, όποτε υπάρχει ανάγκη.

Να αγωνίζεστε για πράγματα που θεωρείτε πολύτιμα, να ζείτε την κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία

Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να ενώσεις δύο ιδιότητες σου και μάλιστα με τόση μαεστρία ούτως ώστε να μην μπερδεύεται το ένα με το άλλο: Τη συγγραφή με τις σπουδές σου στην Αρχαιολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών;

Ειλικρινά δεν υπήρξε καμία προσπάθεια. Όλα είναι κομμάτια μου και όλα είμαι εγώ. Τα άφησα, που λες, να σμίξουν μεταξύ τους κι εκείνα με αποζημίωσαν φτιάχνοντας ένα πολύτιμο αμάλγαμα!

Αποφεύγοντας να αποκαλύψω κάτι από την υπόθεση, κάπου, κάτι αναφέρεις για θεούς… έπεται συνέχεια;

Θα το ήθελες; (γέλια) Όταν παρέδωσα το βιβλίο δεν είχα καν σκεφτεί την πιθανότητα μιας συνέχειας με την τετράδα των πρωταγωνιστών. Είναι όμως κάτι που μου ζητούν επίμονα οι αναγνώστες και εμένα πλέον με ξέρεις…. Ποτέ δε λέω ποτέ!

Αφού σε ευχαριστήσω για το χρόνο σου θα ήθελα να δώσεις μια ευχή στους αναγνώστες σου εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα αυτό.

Να αγωνίζεστε για πράγματα που θεωρείτε πολύτιμα, να ζείτε την κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία, να αγαπάτε τους ανθρώπους σας και να ερωτεύεστε παράφορα!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ, αγαπημένη μου Άννα για αυτή τη συνομιλία. Ειλικρινά απόλαυσα την κάθε ερώτηση! Καλό Πάσχα με υγεία και φως!