Ποια είμαι;
Ονομάζομαι Ελένη Βλιώρα. Είμαι εργαζόμενη. Μητέρα δύο υπέροχων αγοριών και παντρεμένη με τον πιο υπέροχο άνθρωπο του κόσμου.
Με τι ασχολούμαι:
Είμαι εκπαιδευτικός και υπηρετώ τα τελευταία χρόνια σε δημόσιο σχολείο.
Τρεις ικανότητες/ιδιότητες που με διακρίνουν:
Η υπομονή μου, η επιμονή μου στο να κυνηγάω τα όνειρα και σίγουρα η μόνιμη καλή μου διάθεση που εξωτερικεύω με ένα χαμόγελο ή έναν καλό λόγο και ας μην είμαι η ίδια καλά πολλές φορές. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι γύρω μου έχουν όλοι τα δικά τους προβλήματα γιατί να τους δείχνω ή να τους επιβαρύνω κι εγώ με τα δικά μου;
Τρεις αδυναμίες μου :
Α, έχω σίγουρα πολύ περισσότερες από τρεις. Αυτές που τώρα μου έρχονται αυθόρμητα στο μυαλό είναι ότι συγκινούμε πολύ εύκολα, παθιάζομαι το ίδιο εύκολα και η χειρότερη από όλες δεν δίνω δεύτερες ευκαιρίες σε ανθρώπους που με έχουν πληγώσει ή προδώσει μία φορά, πράγμα που μπορεί να είναι και μεγάλος λάθος.
Ποιο χαρακτηριστικό θα ήθελα να έχω:
Για να είμαι ειλικρινής θα ήθελα να είχα ώρες ώρες περισσότερη αυτοπεποίθηση.
Αν ρωτήσεις τους φίλους μου θα πουν πως είμαι:
Τελειομανής, τρελλαμένη, γλωσσού… σίγουρα θα βρουν κι άλλα πολλά να πουν…
Γράφω επειδή:
Μου αρέσει να μοιράζομαι τη φαντασία μου με τους μικρούς μου αναγνώστες και προσπαθώ να τους μιλήσω μεταφέροντάς τους εικόνες, συναισθήματα και προβληματισμούς…
Αν αύριο άνοιγα ένα μπαρ θα το ονόμαζα:
«Ας το φιλοσοφήσουμε …». Με χαλαρώνει να συζητάω με τους ανθρώπους. Να ανταλλάσσουμε απόψεις, να μαθαίνω από τη δική τους κοσμοθεωρία. Με κάνει να βλέπω τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία που ίσως εγώ δεν είχα σκεφτεί ή και δεν θα σκεφτόμουν ποτέ.
Το κινούμενο σχέδιο που παρακολουθώ ακόμα και σήμερα:
Τα χελωνονιτζάκια! Μονίμως παλεύουν για το καλό και πάντα βγαίνουν νικητές. Άσε που είναι και καλογυμνασμένα και πάντα στα κιλά τους παρόλο που τρώνε πάντα την αγαπημένη και σε εμένα πίτσα. Τους ζηλεύω απίστευτα (γέλιο…)
Το πιο ‘’ηλίθιο’’ πράγμα που έχω κάνει:
Αν ήταν μόνο ένα θα ήταν καλά!!!
Είμαι ευτυχισμένη επειδή:
Έχω την οικογένειά μου που αγαπώ και μ αγαπά και νομίζω δεν χρειάζομαι απολύτως τίποτα άλλο.
Ένα θέμα που μου δημιουργεί άγχος όταν συζητιέται:
Ο θάνατος είναι ένα από τα θέματα που δεν μπορώ ακόμη να επεξεργαστώ και με αγχώνει πολύ.
Ένας μέχρι τώρα άπιαστος στόχος μου:
Δεν έχω πια!!!. Ο τελευταίος μου ήταν να εκδοθεί το παιδικό μου διήγημα και αυτός έγινε πραγματικότητα χάρη στις εκδόσεις Υδροπλάνο που πίστεψαν σε εμένα και μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία!!! Άρα είμαι σε αναζήτηση νέου άπιαστου στόχου…
Αν ποτέ με συλλάβουν θα είναι γιατί:
Θα είναι γιατί έβγαλα γλώσσα; Η απόλυτη καταστροφή μερικές φορές!
Η οικογένεια μου με μία λέξη:
Οξυγόνο
Ένα πράγμα για το οποίο είμαι περήφανη:
Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει να υπερηφανεύομαι όσον αφορά τη δουλειά μου, προτιμώ αν είναι να αφήνω τη δουλειά μου να μιλάει από μόνη της ή αφήνω τους άλλους να τα λένε. Βέβαια αν με ρωτάς σε προσωπικό επίπεδο, δεν μπορώ να μη πω ότι αισθάνομαι απόλυτα υπερήφανη για τα δύο αγόρια μου. Τα παιδιά μου είναι όλη μου η ζωή και είμαι πολύ τυχερή που έχω τρεις άντρες στη ζωή μου που με προσέχουν.
Ένα πράγμα για το οποίο έχω μετανιώσει:
Δεν μετανιώνω ποτέ για πράγματα που έχω κάνει το θεωρώ μεγάλο λάθος. Γι αυτό και δεν χρησιμοποιώ και ποτέ αυτή την έκφραση. Αν έχεις κάνει κάποια λάθος επιλογή, πρέπει να την αποδεχτείς και να πας παρακάτω.
Φεύγω από μια σχέση φιλική/ερωτική όταν:
Όταν ο άλλος δεν είναι ειλικρινής και νομίζει ότι μπορεί να με εκμεταλλευτεί.
Η φράση που χρησιμοποιώ περισσότερο:
«Δεν υπάρχει δύσκολο υπάρχει μόνο το κατάλαβα ή δεν το κατάλαβα…»
Αν ήμουν χρώμα θα ήμουν:
Όλες οι αποχρώσεις του μπλε, του ουρανού, της θάλασσας, της βαριάς καταιγίδας!!!
Εκδοτικός Οίκος/ Βιβλία:
Παιδικό διήγημα «Ο Γιάννης, ο Γιάννος, ο ΜΑΥΡΟΣ κι Εγώ»– Εκδόσεις Υδροπλάνο