#illusionskiller Γιώργος Παρασκευόπουλος
Η εβδομάδα “του Πάσχα”.
Είναι οι μέρες αμέσως μετά την Ανάσταση, που λέγονται “του Πάσχα”.
Δευτέρα του Πάσχα, Τρίτη του Πάσχα κλπ.
Είναι οι μέρες που τρώμε ότι έχει περισσέψει από τα φαγητά των Αγίων αυτών ημερών.
Το υπόλοιπο μαγειρίτσας, συνήθως καταναλώνεται στο σπίτι την Δευτέρα του Πάσχα και από τις επόμενες μέρες ξεκινάει η κατανάλωση των υπολοίπων αρνιού!
Αυτό το αρνί, που κάνουμε πολύ “για να φτάσει” και τελικά, κάθε χρονιά, καταλήγουμε να τρώμε για μέρες και μέρες “γιατί περίσσεψε”!
Από τα τρόφιμα που περισσεύουν, είναι και τα διάφορα γλυκά, χαρακτηριστικά των ημερών.
Στην κατανάλωση προηγούνται τα τσουρέκια, που έχουν την τάση να μπαγιατεύουν γρηγορότερα από τα κουλούρια και τα σοκολατένια αυγά.
Τελευταία είναι τα κουλούρια. Ιδίως δε, τα κουλουράκια της γιαγιάς!
Εκείνα τα Πασχαλινά κουλούρια, που η γιαγιά κάθε χρονιά στέλνει κατά εκατοντάδες!
Κάθε χρόνο, στα ίδια χαρακτηριστικά φαγητοδοχεία, με το ίδιο στοίβαγμα, με τα ίδια σχέδια, την ίδια χαρακτηριστική υφή και το ακόμα χαρακτηριστικότερο άρωμα..
Ναι, ξέρεις πως τα κουλουράκια της γιαγιάς σου, δεν είναι, αντικειμενικά, τα καλύτερα που υπάρχουν!
Έχεις δοκιμάσει κουλουράκια και από γιαγιάδες φίλων σου, που είναι νοστιμότερα. Πιό αφράτα και περισσότερο εύγεστα.
Όμως, τα κουλουράκια από τα χέρια της γιαγιάς σου, είναι τα περισσότερο αγαπημένα σου!
Δε σε νοιάζει που είναι βαριά, με περισσότερο βούτυρο απ’όσο πρέπει και λίγο περισσότερο σκληρά από τα άλλα, τα “κανονικά”.
Σε νοιάζει που είναι της γιαγιάς σου!
Σε νοιάζει το γεγονός πως, έχουν παρασκευαστεί στην ίδια κουζίνα, που η γιαγιά σου σου φτιάχνει τους αγαπημένους σου μεζέδες κάθε φορά που την επισκέπτεσαι και μένεις για μέρες!
Όχι, η γιαγιά σου δε μένει τόσο μακριά. Παίρνεις τον Ηλεκτρικό και στην προτελευταία στάση από εκεί που κάνει τέρμα, στον Πειραιά, κατεβαίνεις και από το Σταθμό Φαλήρου, είναι λίγο περπάτημα και έφτασες!
Όμως, το σπίτι της γιαγιάς σου είναι το καταφύγιο σου!
Μία όαση ηρεμίας, αγάπης και ανιδιοτελούς προσφοράς, που χαίρεσαι να πηγαίνεις και να απολαμβάνεις!
Τα κουλουράκια λοιπόν, είναι μέρος αυτού και μόνο η μυρωδιά τους σε μεταφέρει νοερά σε εκείνη την όαση!
Έχεις μάθει πλέον, εδώ και χρόνια να περιμένεις πως και πως το “πακέτο” από τον Πειραιά.
Τις πλαστικές σακούλες, παραγεμισμένες με τα πλαστικά δοχεία, μέσα στα οποία είναι στοιβαγμένα τα Πασχαλιάτικα κουλουράκια από τη γιαγιά σου!
Κάθε χρονιά, λίγο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, ακολουθείς το ίδιο τελετουργικό, που ξεκινά με το λύσιμο του σφιχτού κόμπου της πρώτης πλαστικής σακούλας μέσα στην οποία είναι βαλμένα τα πλαστικά δοχεία με τα μυρωδάτα γλυκίσματα!
Κάθε χρονιά, αφού λύσεις, όχι και τόσο εύκολα, τον κόμπο και ανοίξεις το πρώτο πλαστικό καπάκι, αφήνεις να ξεχυθεί η μυρωδιά που αυτόματα σε ταξιδεύει στην κουζίνα ενός σπιτιού, μερικά χιλιόμετρα, ή μερικές στάσεις του ΗΣΑΠ μακριά!
Η πρώτη δαγκωματιά, από το πρώτο κουλούρι και η αίσθηση της όχι και τόσο αφράτης ζύμης στο στόμα σου, είναι η καλύτερη ένδειξη πως έρχεται Πάσχα.
Όχι μόνο αυτό!
Ξέρεις πως μετά την Ανάσταση, το πιθανότερο είναι να πας για δυό – τρεις μέρες να μείνεις στη γιαγιά σου, πριν αρχίσει εκ νέου το σχολείο.
Σε εκείνο το σπίτι στον Πειραιά, όπου ο χρόνος μετράει αλλιώς, που πηγαίνετε βόλτες στο αγαπημένο σας Πασαλιμάνι και που απολαμβάνεις τις συζητήσεις και τις γεύσεις από τη γιαγιά σου!
Ποιός ξέρει;
Γυρνώντας στο πατρικό σου, λίγο πριν αρχίσει το σχολείο, μπορεί να έχουν περισσέψει λίγα ακόμα κουλουράκια της.
Έτσι, για να έχεις κάτι να σου προσφέρει μυρωδιές και γεύσεις τις πρώτες μέρες της επανόδου…
