@γράφει η Άννα Μουσογιάννη
Ο μέντοράς μου…Γραφές στον αέρα. Λέξεις, κείμενα. Κομμάτια δυσνόητα, αποσπάσματα εξαίσια. Ο μέντορας μου…Κομμάτια από φως. Κόμματα και τελείες. Παύσεις. Υπερβολές.
Εκείνα που με έμαθε, εκείνα που δυσκολεύτηκα να μάθω. Κομμάτια δικά μας, δικά του. Τα δικά μου κομμάτια.
Αγαπημένε μέντορα, θυμάσαι ακόμα την αρχή μας;
“O Μέντορας” το νέο μυθιστόρημα από την Ειρήνη Βαρδάκη και τις Εκδόσεις Μίνωας ήλθε να ταράξει τα νερά της ψυχής μας. Ένα ψυχολογικό θρίλερ που δίχως άλλο μέχρι την τελευταία σελίδα μας κρατάει σε εγρήγορση. Καθώς οι σελίδες περνάνε και η αγωνία κορυφώνεται, δια μέσου μιας αφηγηματικής κλιμάκωσης έρχεται ένα ανατρεπτικό τέλος που οδηγεί στην κάθαρση ως το τι τελικά συνέβη.
Η γραφή της συγγραφέως πότε δωρική και πότε λυρική, πότε ρεαλιστική και πότε ρομαντική -όπου αυτό απαιτείται- κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη καθόλη τη διάρκεια της αφήγησης. Το κείμενο πυκνογραμμένο, μεστό, χωρίς κενά ως προς την κατανόηση κάνει την ιστορία να ρέει και την αγωνία μας να χτυπάει κόκκινο. Η νατουραλιστική sec a sec περιγραφή του χώρου, του χρόνου και των καταστάσεων, χωρίς έλεος, πετάει τον αναγνώστη στον πυρήνα της ιστορίας. Η εναλλασσόμενη, πρωτοπρόσωπη αφήγηση, καθώς ο κάθε ήρωας παίρνει τα ηνία να εξιστορεί και εμμέσως να μας εξομολογείται όλα αυτά τα συναισθήματα και τις σκέψεις που τον κατέκλισαν ανά πάσα στιγμή, μας συνεπαίρνει. Ο αναγνώστης νιώθει ότι ο εκάστοτε ήρωας του βγάζει τα μύχια της ψυχής του. Η συγγραφέας κρατάει ουδέτερη στάση καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας. Αφήνει τους ήρωες να πάρουν τα ηνία και τους αναγνώστες να βγάλουν τα συμπεράσματα για το χαρακτήρα και την προσωπικότητα των ηρώων της τα οποία είναι αμφιλεγόμενα. Η Ειρήνη Βαρδάκη σκιαγραφεί ήρωες πάνω σε σελίδες με φόντο κόκκινο και μαύρο. Ολοκληρωμένες προσωπικότητες, με πάθη, λάθη, αδυναμίες, προτερήματα, φιλοδοξίες, όνειρα και θέλω. Άνθρωποι, αν όχι καθημερινοί, σίγουρα υπαρκτοί. Δύο δυνατές προσωπικότητες συναντώνται, η σύγκρουση είναι αναπόφευκτα ολέθρια. Η πύρρειος νίκη, αν όχι ήττα, είναι η μόνη νίκη που μπορεί να υπάρξει σε αυτήν την αναμέτρηση. Το μαύρο και το κόκκινο εναλλάσσονται. Τι θα γίνει όταν αυτά ενωθούν;
Αγαπημένε μου μέντορα,
Πάλεψες γενναία με τους εξεγερμένους πόθους σου. Είχα πει θα σε βοηθήσω σε τούτη τη μάχη, μα έκανα συμμαχία με τον εχθρό σου…
Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και αυτό που θεωρούμε δεδομένο μπορεί να ανατραπεί από στιγμή σε στιγμή. Ο θύτης μπορεί να είναι και θύμα ή το αντίστροφο ενώ οι σχέσεις ισορροπούν πάνω σε τεντωμένο σχοινί .Πού μπορεί άραγε να οδηγήσει η υπέρμετρη φιλοδοξία; Οι κεντρικοί ήρωες του μυθιστορήματος είναι ο Κλέων και η Νίνα. Οι γραμμές της παράλληλης ζωής τους κάποια στιγμή τέμνονται. Εκεί στα γραφεία μιας εφημερίδας. Ωστόσο η ένωση των δύο γραμμών μόνο ομαλή δεν είναι. Η ένταση που ήταν σε πρώτο πλάνο οδήγησε σε πολλές εκρήξεις μέχρι να τις ενώσει ή να τις διαλύσει τελείως και να τις αφανίσει. Η Νίνα ή Ειρήνη Καρρά, μια νέα ταλαντούχα και υπέρμετρα φιλόδοξη δημοσιογράφος βάζει πάνω από όλα την επαγγελματική της ανέλιξη μέχρι που θα συναντηθεί με τον Κλέωνα Κυριαζή και τότε όλα αλλάζουν. Ο Κλέων Κυριαζής, πατώντας στο υψηλότερο σκαλοπάτι της επαγγελματικής του πορείας συναντάει τη Νίνα. Και τότε όλα σταδιακά ανατρέπονται. Ο Μέντορας της, ως μια άλλη Αθηνά που καθοδηγεί τον Τηλέμαχο στην ανεύρεση του πατέρα του Οδυσσέα, την ερωτεύεται παράφορα. Και τότε τα θεμέλια της εξουσίας του αρχίζουν να κλυδωνίζονται επικίνδυνα.

Και ενώ το πάθος και το λάθος φλερτάρουν επικίνδυνα μεταξύ τους εμείς ως θεατές βλέπουμε την εκδοχή του καθένα σε κάθε συμβάν. Αργά αλλά σταθερά, όπως η κουντερική βραδύτητα, η ένταση κλιμακώνεται, όπως και η αγωνία μας. Οι υπόλοιποι ήρωες απλά πιόνια πάνω σε μια σκακιέρα με μαύρα και κόκκινα πούλια κονταροχτυπιούνται. Η βασίλισσα είναι πιο ευέλικτη από το βασιλιά που παρόλη τη δύναμη του μπορεί μόνο να πηγαίνει ένα τετράγωνο τη φορά. Θα τον προστατέψει τελικά η βασίλισσα μέχρι τη λήξη του παιχνιδιού, μέχρι το ΜΑΤ ή θα χαθεί πρώτη; Η εκκίνηση του παιχνιδιού δόθηκε μόλις οι πένες τους διασταυρώθηκαν. Ο χρόνος άρχισε να μετράει, αντίστροφα ή όχι αυτό αποκαλύπτεται μέσα στις σελίδες του βιβλίου τούτου. Ο Νίτσε θεωρούσε ότι η κινητήριος δύναμη των ανθρωπίνων σχέσεων δεν είναι η κάρπωση της ηδονής αλλά η βούληση του να υπερισχύει ο ένας έναντι του άλλου. Οι ερωτικές σχέσεις είναι ο ασυνείδητος αέναος αγώνας να επιβληθεί το ένα μέλος στο άλλο με σκοπό να αποκτήσει περισσότερη δύναμη. Όταν ο Κλέων συνάντησε τη Νίνα, οι ματιές τους διασταυρώθηκαν και οι ενέργειες τους μπλέχθηκαν, ο κύβος ερρίφθη!
Ο «Μέντορας» είναι ένα μυθιστόρημα που σε καθηλώνει. Ξεγυμνώνει ανθρώπους και σκέψεις κάνοντας αποδόμηση σε ό,τι περιττό. Έτσι επιτυγχάνει να μας κόψει την ανάσα μέχρι την τελεία που οδηγεί στο τέλος. Χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος διαβάστε το! Ειδικά αν είστε λάτρεις των ψυχολογικών θρίλερ και ψάξτε και εσείς ως ένας άλλος Ηρακλής Πουαρό τη λύση του μυστηρίου!
Καλή σας ανάγνωση.
As I fail to please
What the moon won’t ease
I can’t sit still from running wild
As I wipe my past
For something good to last
As demons are crowling under my skin
As I walk away
There’s nothing to do but pray