Ο αγέλαστος Σκούπας

#illusionskiller Γιώργος Παρασκευόπουλος

Έχεις αρχίσει και βαριέσαι..

Είσαι σχεδόν είκοσι οκτώ χρονών. Μία ηλικία που κάποτε τη θεωρούσες κομβική για την ωριμότητα ενός ανθρώπου.
Έλεγες ας πούμε “αυτός είναι εικοσιοχτάρης”, εννοώντας πως είναι μεγάλος. Ώριμος.
Το ίδιο και για τις γυναίκες. “Εικοσιοχτάρα”, εννοώντας γυναίκα και όχι κοπέλα..

Τις εικοσιοχτάρες, ο νεανικός 20άρης – 25άρης εαυτός σου, τις ποθούσε λίγο παρά πάνω. Είχαν έναν αέρα ώριμης, σε πακέτο νεαρής!
Τουλάχιστον έτσι σου φαίνονταν τότε που ήσουν πιτσιρικάς..

Ζεις στο νησί, το μέρος των εφηβικών σου ονείρων, επτά χρόνια. Σε αυτά τα χρόνια έχεις εκπληρώσει το σύνολο των ονείρων και φαντασιώσεων που είχες σαν έφηβος.
Τώρα όμως που πλησιάζεις τα είκοσιοχτώ, έχεις αρχίσει να βαριέσαι.
Να “βαραίνεις”..

Θέλεις λίγο περισσότερη πειθώ από τις παρέες σου για να πάτε σε μπαρότσαρκα, το φλερτ με τις τουρίστριες έχει χάσει το συναρπαστικό χαρακτήρα που είχε τα πρώτα χρόνια και το μόνο που έχει μείνει για να σε συναρπάζει και να σε κινητοποιεί την κάθε μέρα, είναι οι αξεπέραστες παραλίες του νησιού.

Η συναρπαστική αστερόσκονη των πρώτων χρόνων που βρισκόσουν στο νησί έχει κάτσει και πλέον βλέπεις τα πράγματα και τους ανθρώπους πιό καθαρά.
Ιδίως τους ανθρώπους..

Ένας από αυτούς και ο Νίκος.
Γνωριστήκατε την πρώτη μέρα που δούλευες σε εκείνη την κεντρική καφετέρια στην κεντρικότερη Πλατεία της Παλιάς Πόλης.

Για σένα ήταν η πρώτη σου μέρα σε εκείνο το μαγαζί και σε εκείνο το είδος εργασίας. Ήξερες και ένιωθες πως ήταν και η τελευταία σου χρονιά που δούλευες σε τέτοιες δουλειές, αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία.

Εκείνη λοιπόν την πρώτη μέρα, που ήσουν το καινούργιο πρόσωπο στο μαγαζί, ήρθε και ο Νίκος. Σαρανταπεντάρης, βαρύς, πλαδαρός με γυναικείο πάχος. Γλουτοί, μπούτια, κοιλιά.
Σε πλησίασε και σου συστήθηκε. Ανταπέδωσες με χαμόγελο.
Παρέμεινε αγέλαστος..

Στην αρχή νόμισες πως για κάποιο λόγο σε έχει αντιπαθήσει, μιάς και κάθε φορά που σε κοίταζε και σου έδινε οδηγίες, είχε σταθερά αγέλαστο και σκυθρωπό ύφος.
Μετά παρατήρησες πως έτσι ήταν με όλους..

Δεν πέρασαν μια δυο μέρες και έμαθες και το παρατσούκλι του.
“Σκούπας”.

Για την ακρίβεια, κανείς δεν τον έλεγε με το όνομα του. Σκούπα τον φώναζαν.

Στην εύλογη απορία σου, η απάντηση ήταν “μαζεύει τα κέρματα σα σκούπα”!

Όντως! Ο κατά τα άλλα συμπαθής, αλλά μόνιμα αγέλαστος Σκούπας, ήταν γνωστός φραγκοφονιάς! Δεν άφηνε φράγκο να πάει χαμένο και ήταν κοινό μυστικό οι διάφορες μικροκομπίνες που έκανε για να πάρει από τους πελάτες έστω και ένα μικρό κέρμα παρα πάνω!
Ο ίδιος δείχνει να αδιαφορεί για τα επικριτικά σχόλια που ακούγονταν πίσω από την πλάτη του.
Ίσως πάλι να μην τα άκουγε.
Ίσως να έκανε πως δεν τα άκουγε…

Οι μήνες πέρασαν, όλοι είχαν πάρει χρώμα από τις παραλίες του νησιού. Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο.
Μόνο ο αγέλαστος Σκούπας είχε μείνει ολόασπρος..

“Σιγά μη πάω παραλία με την οικογένεια! Αν πάμε, όλο και κάτι θα ξοδέψουμε και τώρα είναι περίοδος δουλειάς!” απαντούσε με το γνωστό σκυθρωπό του ύφος.

Ήταν το καλοκαίρι του 1997. Κάποια μέρα ακούστηκαν έντονες ιαχές και πανηγυρισμοί από παντού ολόγυρα!
Ήταν η στιγμή που η Ελλάδα είχε επιλεγεί να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς του 2004.

Όλοι πανηγύριζαν και γέλαγαν ικανοποιημένοι!
Μόνο ο Σκούπας παρέμεινε μίζερα αγέλαστος!
“Ναι καλά! Τι τους θέλουμε τους Ολυμπιακούς;! Περισσότερη φασαρία παρά ουσία!”, είπε με το μονότονα μίζερο ύφος του..

“Μέχρι που επενέβη η Νεκταρία (καλή της ώρα). “Γέλα και λίγο ρε μαλάκα! Αμάν πιά! Ένα ευχάριστο γεγονός είναι με τη σημασία του! Ούτε για αυτό δε μπορείς να χαρείς;!”

Ο Σκούπας αιφνιδιάστηκε από την απροσδόκητη επίθεση!
Κάτι πήγε να ψελίσει, αλλά η άλλη είχε πάρει φόρα “Ρε τράβα σπίτι σου να δεις αν η γυναίκα σου είναι ακόμα εκεί, ή αν αγανάκτησε με τη μιζέρια σου και σε παράτησε! Μαλάκα!!”

Επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι και η κατασταση εκτονώθηκε..

Λίγους μήνες μετά, στην καρδιά του χειμώνα, συνάντησες το Σκούπα σε ένα σούπερ μάρκετ.
Ήταν κάπως σα χαμένος..

“Γεια σου ρε Νίκο, τι λέει;”
“Τι να λέει, να εδώ. Προσπαθώ να δω τι μπορώ να μαγειρέψω σπίτι μου, γιατί έξω είναι ακριβά”.

Ναι. Δεν είχες μάθει τα νέα.
Η γυναίκα του όντως δεν τον άντεξε! Κάτι ήξερε η Νεκταρία.

Τον παράτησε και έφυγε με το γκόμενο. Στο τηλέφωνο που τον πήρε από την Αθήνα, του είπε πως θέλει να ζήσει τη ζωή της όσο είναι ακόμα νέα, στα 44 της. Του είπε πως τον αγαπάει, αλλά δε τον αντέχει πλέον..

Τον έκοψες στη μέση της κλάψας του. Του ευχήθηκες καλά Χριστούγεννα, μιάς και πλησιάζουν και απομακρύνθηκες προς τα αλλαντικά.

Θες να προλάβεις να πας να αράξεις στην αγαπημένη σου παραλία για να χαζέψεις τα κύματα του χειμώνα πριν πέσει το φως..