#illusionskiller Γιώργος Παρασκευόπουλος
Η είδηση που με έκτακτα δελτία ανακοινώνεται στα κανάλια, ήταν αναμενόμενη.
Αδίκως λέγεται πως, “έσκασε σα βόμβα”.
Όλοι, τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία, περίμενε αυτό που πλασάρεται ως “βόμβα”.
Τη προσαγωγή και σύλληψη της μητέρας, που σύμφωνα με αδιάσειστα στοιχεία οδήγησε στο θάνατο το παιδί της και πιθανότατα και τα άλλα δύο παιδιά της!..
Εδώ και ένα δίμηνο στα τηλεοπτικά κανάλια, στο σύνολο των ενημερωτικών και ειδησεογραφικών εκπομπών, το θέμα των θανάτων και των τριών παιδιών της οικογένειας μονοπωλεί το ενδιαφέρον.
Λίγες μέρες αφότου έσκασε το θέμα ως είδηση, οι υποψίες είχαν οδηγηθεί στη μητέρα των τριών νεκρών παιδιών και πολλοί είχαν σπεύσει από νωρίς να την καταδικάσουν, δίνοντας της και τους ανάλογους χαρακτηρισμούς.
Η ίδια αρνιόταν τα πάντα και, περιφερόμενη από κανάλι σε κανάλι και από μέσο κοινωνικής δικτύωσης σε διάφορους ειδησεογραφικούς ιστότοπους, υπερθεμάτιζε για το πόσο καλή μάνα υπήρξε για τα παιδιά της και πόσο τα έκλαψε όταν αυτά πέθαιναν!
Τελικά, η Πολιτεία με τους θεσμούς της λειτούργησαν σε τέλειο συντονισμό και αποτελεσματικότητα, οδηγώντας τη στο δρόμο της Δικαιοσύνης, όπου θα λογοδοτήσει και θα κριθεί για το συγκεκριμένο έγκλημα και μάλλον και για τους θανάτους των δύο προηγούμενων παιδιών της που λέγεται πως η ίδια προκάλεσε.
Το θέμα όμως, δεν είναι μόνο το έγκλημα αυτό καθαυτό, άσχετα αν η φύση του συγκεκριμένου εγκλήματος προκαλεί τεράστια αποστροφή.
Το θέμα είναι, πως το αντιλαμβάνεται η κοινωνία!
Η κοινωνία, που στο πρόσωπο της συγκεκριμένης νεαρής γυναίκας βλέπει ένα τέρας!
Η κοινωνία που σηκώνει το δάχτυλο και ουρλιάζοντας λέει “να το το τέρας!!”.
Λίγα μόλις λεπτά μετά την επίσημη ανακοίνωση πως η συγκεκριμένη γυναίκα συνελήφθη, πλήθη αγανακτισμένων πολιτών, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, κατέκλυσαν το δρόμο έξω από το σπίτι της “φόνισσας”, όπως την αποκαλούν με αποστροφή και αηδία!
Πλήθη που φώναζαν κατάρες, που βάραγαν τη πόρτα και τα παντζούρια του σπιτιού, που έγραψαν με σπρέϊ μηνύματα μίσους κατά της οικογένειας.
Πλήθη έτοιμα να προχωρήσουν σε αυτοδικία και να λιντσάρουν τη γυναίκα και την οικογένεια της, μιάς και είναι σίγουροι πως η οικογένεια της, ήξερε και καλύπτε..
Παντού, όλα τα πλήθη, είτε αυτό που μαζεύτηκε έξω από την πόρτα της οικογένειας με τα νεκρά παιδιά, είτε τα τηλεοπτικά πλήθη, ενώθηκαν κάτω από κατάρες και αφορισμούς για τη κακούργα μάνα που δολοφόνησε τα παιδιά της.
Άνθρωποι που λίγες μέρες νωρίτερα αντιμετώπιζαν χαοτικές διαφορές μεταξύ τους σε πολιτικό, κοινωνικό, μορφωτικό, ακόμα και αθλητικό επίπεδο, ενώθηκαν κάτω από την κοινή ομπρέλα του….. μίσους!
Μίσος για κάποιον άλλο!
Μίσος, ανάμεικτο με ανακούφιση!
Οι άνθρωποι κοιτούν τη γυναίκα που φέρεται να δολοφόνησε μεθοδικά, υπομονετικά και αποφασιστικά και τα τρία της παιδιά και μετά την αρχική αποστροφή, έρχεται η ανακούφιση!
Αυτή η φωνή που αναδύεται σιγά σιγά και με αποφασιστικότητα ακούγεται όλο και πιό δυνατά να λέει “εγώ ευτυχώς δεν είμαι έτσι!”.
Αυτή τη φωνή με τη παρεπόμενη ανακούφιση την ακούν άπαντες!
Από ανθρώπους που μεγάλωσαν σε προβληματικά σπίτια με προβληματικούς γονείς, που τους οδήγησαν να παλεύουν καθημερινά με τους δικούς τους δαίμονες, φτάνοντας πολλές φορές στα όρια τους και που στο πρόσωπο της φερόμενης ως φόνισσας παρηγοριούνται πως υπάρχουν και πολύ χειρότερα!..
…μέχρι γονείς που στην όψη της “κακούργας” ανακουφίζονται στη σκέψη πως αυτοί μεγαλώνουν τα παιδιά τους καλύτερα!
Κάπως έτσι, για λίγες μέρες ακόμα, ίσως μερικές εβδομάδες, οι άνθρωποι βρήκαν το καινούργιο Αποδιοπομπαίο Τράγο τους!
Βρήκαν το άτομο που θα τους προσφέρει παρηγοριά στη σκέψη πως “υπάρχουν και χειρότερα” και που θα τραβήξει τη προσοχή από τις δικές τους αμαρτίες και αστοχίες!
Κοιμηθείτε ανακουφισμένοι!
Δε χρειάζεται να δουλέψετε φτύνοντας αίμα για να γίνετε λίγο (έστω) καλύτεροι άνθρωποι! Δε χρειάζεται να παλέψετε με δαίμονες.
Οι δαίμονες είναι αλλού! Είναι στη γυναίκα που σκότωσε τα παιδιά της..
