#sibyl_vane
Αυτό το άρθρο, δεν είναι διαφήμιση, και προφανώς δεν είναι άρθρο έμπειρης οινογνώστου και σομελιέ. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι.
Το λέω για να μη νομίσετε πως σε αυτές τις λέξεις θα βρείτε την απόλυτη γνώση για το κρασί, για προτάσεις ιδανικού pairing κλπ.
Όχι. Στις παρακάτω γραμμές, θα βρείτε λέξεις μιας νέο-εισερχόμενης στον χώρο του κρασιού, σαν λάτρης του.
Έχει συναίσθημα κι αισθήσεις, κι όχι γνώση. Το καταλάβαμε; Ωραία.
Πάμε παρακάτω τώρα.
Βρέθηκα με το στεφάνι μου στην έκθεση του ΣΜΟΕ, του συνδέσμου Μικρών Οινοποιών Ελλάδος, για να γνωρίσουμε ποικιλίες, τρόπους καλλιέργειας, παλαίωσης, αλλά ΚΥΡΙΩΣ να μιλήσουμε με ανθρώπους του κρασιού. Ο αγαπημένος Κοσμάς Θεοδωρίδης, με εισήγαγε στον χώρο, και του χρωστώ πολλά για αυτό.
Μέσα από την ομάδα του Facebook «Οίνος και Γεύσεις» λοιπόν, ιδρυτικό μέλος της οποίας και είμαι, (έχω και «φυλλαράκι» δίπλα στο όνομά μου μέσα στην ομάδα για όποιον δε πιστεύει, μπείτε και δείτε) γνώρισα ανθρώπους με αγάπη για τον εμφιαλωμένο οίνο.
Έτσι, τόλμησα κι εγώ να δοκιμάσω, να κλείσω τα μάτια και να γευτώ, να μυρίσω, να αναδεύσω, να πάρω καλύτερα ποτήρια, να αερίσω, να μεταγγίσω σε καράφα, να μελετήσω χρονιές, να διαβάσω ότι αυτό που λέμε «τσιμπάει» στα ούλα, είναι οι τανίνες, να αφεθώ και να ξεχωρίσω τα εσπεριδοειδή από τα άνθη.
Και τα βήματά μου, με έφεραν στον Ελληνικό Κόσμο, στην έκθεση των Μικρών Οινοποιών, με τις μεγάλες καρδιές και τα εγκάρδια χαμόγελα.
Γνώριζα ότι οι λάτρεις του οίνου, όπως κι εκείνοι που κάνουν οινοτουρισμό, είναι μιας συγκεκριμένης ηλικίας, και status.
Λίγο ωριμότεροι, συνταξιούχοι κλπ.
Με μεγάλη μου χαρά, συνάντησα νεαρό κόσμο, 30-45, να ρωτά, να περιμένει υπομονετικά να δοκιμάσει στη σειρά του, να ανταλλάξει κουβέντες με τους οινοποιούς, να τους ακούσει, να αναδεύσει ποτήρι και να σημειώσει στο τετραδιάκι του τί δοκίμασε, ποιας χρονιάς και να το αναζητήσει.
Χαρά μεγάλη πήρα! Γιατί ο νεαρόκοσμος, έδωσε σημασία!
Σε τί θα μου πείτε έδωσε σημασία. Έδωσε στον χρόνο του οινοποιού, στην επένδυσή του, στο ρίσκο του. Αυτό για τη γενιά μου, είναι σημαντικό.
Μίλησα αν όχι με όλους, σχεδόν με όλους τους ανθρώπους στην έκθεση.
Δεν σας κρύβω ότι στην αρχή, ήμουν δειλή. Ντρεπόμουν να πλησιάσω, να δοκιμάσω και να ρωτήσω.
Μέγα σφάλμα αυτό το δείλιασμα.
Μέσα από τις μάσκες τους, χαμογελούσαν σε κάθε πλησίασμα του κόσμου, σε κάθε γέμισμα ποτηριού με τον κόπο τους, το κρασί τους.
Γνώρισα παιδιά μικρότερα από μένα, που παίρνουν τη σκυτάλη με σπουδές πάνω στο αντικείμενο, με διδακτορικά και περγαμηνές για την αγάπη τους, τον ποιοτικό εμφιαλωμένο οίνο!
Μιλούσαν για τον ρόλο που παίζει η διαφορετικότητα του εδάφους στην κάθε ποικιλία, με λόγια απλά, γλυκά και ήρεμα, δίνοντάς μας χρόνο να γευτούμε και να μυρίσουμε, χωρίς να μας παραμερίζουν. Μας έλεγαν περήφανοι για τα διάφορα blend και τις αναλογίες του καθενός , εξηγώντας μας τί ήθελαν να πετύχουν.
Η χαρά τους ήταν μεγαλύτερη, όταν τους έλεγα ότι κάποιες ποικιλίες δεν τις είχα δοκιμάσει καν. Δεν είδα κανένα βλέμμα απαξίωσης και αλαζονίας . Είδα πρόθεση επεξήγησης.
Μιλήσαμε για το πώς η βροχή , η δεξαμενή και τα διάφορα είδη βαρελιού, εγκλωβίζονται στο κρασί.
‘Οπου ζήτησα συμβουλές για pairing, τις πήρα. Τις σημείωσα. Και χάρηκαν. Γιατί τους είπα πως θέλω να αναδείξω στους φίλους κι αγαπημένους μου, με τον καλύτερο τρόπο τους κόπους τους.
Μας είπαν ότι τα οινοποιεία τους είναι ανοιχτά για τον κόσμο, να δεί, να μυρίσει, να γευτεί.
Δοκίμασα κρασιά που δεν θα τα έβρισκα αλλού. Ενθουσιάστηκα με κάποια λευκά, που μας βγάζουν καιρό τώρα από τις «ρετσίνες» αν μου επιτρέπεται να το θέσω έτσι.
Κάποια βαθιά κόκκινα έκαναν τα ούλα μου να τσούξουν, και να ονειρευτώ δίπλα στο ποτήρι μου μια δυνατή πρωτεΐνη. Άλλα δροσερά ροζέ με ταξίδεψαν σε μπαλκόνι με θέα θάλασσα, να γεύομαι ψητές γαρίδες, κι άλλα λευκά, με θέα λεμονόκηπο, έτσι, σκέτα.
Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω την ομάδα μας «οίνος και γεύσεις», όλους τους μικρούς οινοποιούς με τα μεγάλα χαμόγελα, για την καλή τους διάθεση, για την αγάπη τους, τον χρόνο που μου αφιέρωσαν, τις κουβέντες τους, τις κάρτες τους, τις συμβουλές τους.
Να είστε σίγουροι όλοι σας, πως θα τα ξαναπούμε, και θα τα ξαναπιούμε!
Ευχαριστώ όλους για την εμπειρία, και πάντα ΚΑΛΆ ΚΡΑΣΙΑ!
