Γράφει ο Ερμής:

 Συνέχεια από 2ο μέρος 

«Τύμμα τύμματι τίσαι[1]», σχολίασε ο Αισχύλος, ο σπουδαίος τραγικός ποιητής και η Κρινιώ ένιωθε ότι είχε πληγωθεί τόσο πολύ από τη συμπεριφορά του Ζαννή που της ήταν αδύνατον να αφήσει ατιμώρητη την προσβολή.

Το μέσο παγίδευσης υπήρχε ήδη και δεν χρειαζόταν να ψάξει γι’ αυτό, αφού ο ίδιος ο Ζαννής είχε φροντίσει εδώ και καιρό να προετοιμάσει το έδαφος και να γίνει το οικειοθελές θύμα της έμπνευσής του.

Οι φράσεις με τις οποίες συνόδευε η Κρινιώ τα αρώματά της και οι οποίες αποτελούσαν την πηγή της θεματικής του Ζαννή για τους πίνακές του, ήταν εκείνες που θα λειτουργούσαν ως το όπλο που θα πλήγωνε τον νεαρό ζωγράφο.

Το σχέδιο της Κρινιώς ήταν επομένως απλό και εμπνευσμένο από μια ιστορία που είχε διαβάσει κάποτε σ’ ένα μυθιστόρημα.

Ο Ζαννής θα ενοχοποιούταν για μια σειρά παράνομων πράξεων, προκειμένου να συλληφθεί, να καταδικαστεί και να οδηγηθεί στη φυλακή. Η τιμωρία ήταν ομολογουμένως εξαιρετικά σκληρή και άδικη, αλλά η Κρινιώ δεν ένιωθε τύψεις, επειδή θεωρούσε ότι ο Ζαννής είχε κλέψει την έμπνευσή της και είχε «σκοτώσει» την ευκαιρία της να αποδείξει τη δύναμη και την πρωτοτυπία των δημιουργιών της.

Από τη σχηματοποίηση επομένως της ιδέας, πέρασε αμέσως στην εφαρμογή της και έτσι τις επόμενες ημέρες μελέτησε διεξοδικά το αστυνομικό δελτίο, προσπαθώντας να εντοπίσει εγκλήματα που είχαν κοινά χαρακτηριστικά και θα μπορούσαν να θεωρηθούν εκτελεσθέντα από τον ίδιο άνθρωπο.

Έπειτα από ενδελεχή μελέτη κατάφερε λοιπόν να ομαδοποιήσει πέντε ληστείες που είχαν πραγματοποιηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα και σε κοντινή απόσταση από το ατελιέ του Ζαννή.

Οι συγκεκριμένες ληστείες είχαν γίνει σε ένα κοσμηματοπωλείο, ένα ενεχυροδανειστήριο, ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών, ένα παλαιοπωλείο και ένα βιβλιοπωλείο.

Ο ληστής έδρασε σε όλες τις περιπτώσεις μόνος του και ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο. Έμπαινε στο κατάστημα ως πελάτης, λίγο πριν το κλείσιμο και με την απειλή ενός όπλου άδειαζε το ταμείο.

Τα χαρακτηριστικά του ήταν καλυμμένα από ένα καπέλο, μεγάλα μυωπικά γυαλιά με φωτοχρωμικούς φακούς και μακριά γενειάδα, ενώ φρόντιζε να καταστρέφει την κάμερα βιντεοσκόπησης του καταστήματος, προτού φύγει με τη λεία του. Μια λεία φυσικά ουδόλως ευκαταφρόνητη, αφού εκτός από τις χρηματικές εισπράξεις, είχε αφαιρέσει μεγάλης αξίας κοσμήματα από το κοσμηματοπωλείο και το ενεχυροδανειστήριο.

Οι εφημερίδες περιέγραφαν λεπτομερώς ορισμένα από αυτά και η Κρινιώ εκμεταλλεύτηκε κάθε διαθέσιμη πληροφορία για να πλέξει τον ιστό της.

Επέλεξε με ιδιαίτερη προσοχή τις λέξεις που χρησιμοποίησε για να γράψει τις φράσεις των ετικετών της, τις συνέδεσε νοηματικά με τις ληστείες και στη συνέχεια τις κόλλησε στα μπουκαλάκια αρωμάτων που προσέδιδαν μια εξωτική, μυστηριώδη και σπάνια αίσθηση, ώστε ο Ζαννής, να μην καταφέρει να αντισταθεί στη μαγεία τους.

Έτσι, όταν το ανυποψίαστο θύμα της επισκέφθηκε έπειτα από μια εβδομάδα το αρωματοπωλείο της, η Κρινιώ ήταν πανέτοιμη και είχε οργανώσει στην εντέλεια το σχέδιο εξαπάτησης και χειραγώγησής του. 

Συνεχίζεται…

Συνταγή της Αμβροσίας: Αθέατη ενέργεια

Υλικά:

1 πεπόνι (1 κιλό)

½ κιλό τσικουδιά (άοσμη και δυνατή)

1 κιλό κουαντρό

2 κούπες ζάχαρη

2 λοβοί βανίλιας

Εκτέλεση:

Καθαρίζουμε και κόβουμε το πεπόνι. Τοποθετούμε όλα τα υλικά σ’ ένα μεγάλο βάζο, που κλείνει αεροστεγώς. Φυλάμε το βάζο σε σκιερό σημείο και ανακινούμε το περιεχόμενο 2 – 3 φορές ημερησίως για σαράντα ημέρες. Στραγγίζουμε σ’ ένα τουλπάνι το ποτό και το αδειάζουμε σε κρυστάλλινη μποτίλια.

[1] Την πληγή την πληρώνεις με πληγή.