@γράφει η Άννα Μουσογιάννη
Η Αντιγόνη Πόμμερ με το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο “Πόσες θερμίδες έχει το αίμα;” από τις εκδόσεις 24 γράμματα μας εκπλήσσει ευχάριστα! Εν ολίγοις θα μπορούσα να πω με σιγουριά: Η Πόμμερ στα καλύτερα της!
Σε θεματολογία και ύφος που ομολογουμένως δε μας έχει συνηθίσει η Αντιγόνη Πόμμερ μετά από το Κόκκινο Μπάλωμα που μας ταξίδεψε στον παρελθόν, το παρόν και ολόκληρο τον κόσμο συγκινώντας μας ήλθε το νέο της βιβλίο να κάνει την ανατροπή.
Με γραφή απλή που ρέει και έξυπνες ατάκες που χαρίζουν άπλετο γέλιο, η συγγραφέας σκιαγραφεί ήρωες που ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας μας. Ή μήπως όχι; Με σύμμαχο το χιούμορ, το οποίο ως γνωστόν λέει τις μεγαλύτερες αλήθειες, οι ήρωες του βιβλίου μόνο φανταστικοί δεν είναι και μέσα από το α΄φθονο γέλιο που μας προσφέρει, μας πασάρει και δυσκολοχώνευτες αλήθειες που υπό άλλες συνθήκες θα αρνούμασταν να δούμε!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Ερνέστο είναι ένας νεαρός βρικόλακας 100 χρονών. Αγνώστου πατρός και πλήρως εξαρτημένου από τη χειριστική μητέρα του Βανέσα. Η ζωή του κυλάει μονότονα μέχρι που ερωτεύεται τη Σταυρούλα. Και εκεί όλα αρχίζουν να αλλάζουν. Ο Ερνέστο έχει κάποια παραπανίσια κιλά τα οποία θεωρεί εμπόδιο στο δρόμο της κατάκτησης της αγαπημένης του. Έτσι προσπαθώντας να βρει πόσες θερμίδες έχει το αίμα αποκτά νέα δουλειά στο γραφείο τελετών του Απέθαντου. Επισκέπτεται τον ψυχίατρο Κοψοκοίλη του οποίου το όνομα θεωρεί καρμικό αφού και αυτός να χάσει την κοιλιά του ήθελε. ΄Και έκανε μια νέα φίλη την Έμα της οποία το αίμα, 0 ρέζους αρνητικό, του προκαλούσε δυσανεξία και έτσι η φίλη του δεν κινδύνευε να πάει από τα…δόντια του! Η Βανέσα αν και δεν ήθελε ο γιόκας της να δουλέψει μόλις έμαθε ότι η νέα του δουλειά είναι σε γραφείο κηδειών ηρέμησε καθώς το θεώρησε ως ευκαιρία να αλλάξει επίπλωση στο σπίτι καθώς θα έβρισκε…φέρετρα σε τιμή ευκαιρίας. Μια σειρά από τραγελαφικά γεγονότα οδήγησαν τον Ερνέστο πιο κοντά στο στόχο του! Και μέσα από αυτά γενάτε το ερώτημα: αλήθεια ήταν αυτό που ήθελε πραγματικά ή αυτό που φανταζόταν; Θα καταφέρει άραγε να κατακτήσει το αντικείμενο του έρωτα του;
Η Αντιγόνη Πόμμερ σε αυτό το μυθιστόρημα αποδομεί το θάνατο. Τον κάνει κομμάτια απομυθοποιώντας τον και έπειτα μας τον πασάρει μέσω του black χιούμορ χαρίζοντας μας στιγμές γέλιου. Γιατί αλήθεια πόσο νορμάλ μπορεί να είναι να τρώει ένας βρικόλακας ανθρώπους πριν πάει στη δουλειά του και μετά να τους κλαίει μαζί με τους συγγενείς του που πάνε στο γραφείο για την κηδεία τους. Είναι και ευαίσθητος ο καημενούλης! Αλλά τι να κάνει αφού είναι ένας λιχούδης νεαρός βρικόλακας;
Το μυθιστόρημα : “Πόσες θερμίδες έχει το αίμα” είναι ένα άκρως αλληγορικό μυθιστόρημα καθώς οι περιπέτειες του Ερνέστο καυτηριάζουν καταστάσεις και γεγονότα που βρίσκουμε συχνά στην καθημερινή ζωή. Μας μιλάει για την αγάπη στον εαυτό μας, τη χειριστικότητα, την αποδοχή. Γιατί ο Ερνέστο ζει με μια άκρως χειριστική μητέρα και είναι δέσμιος της. Η συναισθηματική υπερφαγία είναι σύντροφος του για έναν ολόκληρο αιώνα μέχρι που ερωτεύεται. Θεωρεί όμως ότι για να τον ερωτευτεί η αγαπημένη του πρέπει να αλλάξει τον εαυτό του. Να τον αγαπήσει γι αυτό που είναι και για τη διαφορετικότητα του ούτε λόγος. Μπαίνει λοιπόν στο τρυπάκι να αλλάξει αυτό που είναι. Και εν αγνοία του γίνεται δέσμιος μιας βιτρίνας κάνοντας πράγματα που δεν ικανοποιούν τον ίδιο αλλά τους άλλους. Εγκλωβισμένος μέσα σε μια εικόνα εθελοτυφλεί και δεν το παραδέχεται. Διαβάζοντας το βιβλίο τίθεται το ερώτημα: Αξίζει να αλλάξουμε για τους άλλους ακόμα και αν ο άλλος άνθρωπος είναι θεωρητικά ο έρωτας της ζωής μας;
Το βιβλίο «Πόσες θερμίδες έχει το αίμα» είναι ένα ανατρεπτικό μυθιστόρημα και συνάμα ένα ψυχογράφημα των ανθρώπινων σχέσεων που ενσαρκώνει κάθε σκοτεινή πτυχή τους. Μιλάει για την αυτοεκτίμηση, τη φιλία, τον έρωτα και τη σχέση που μπορεί να έχει ένας γονιός με το παιδί του. Η Βανέσα μόνη στη ζωή έχει στην κυριολεξία κρεμαστεί πάνω από το γιο της. Ζει και αναπνέει μόνο γι αυτόν χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι έτσι σφίγγει μια θηλιά γύρω από το λαιμό του. Ο Ερνέστο, δέσμιος αυτής της σχέσης έχει αναπτύξει εσφαλμένα πρότυπα. Η Έμα, η μόνη φίλη που αποκτά ο Ερνέστο τον εκτιμά γι αυτό που είναι και ακόμα όταν διαφωνεί μαζί του σέβεται την οπτική του. Όσο για τη Σταυρούλα, τον έρωτα του…είναι άραγε αυτό που του ταιριάζει;
Αλήθεια τι να πρωτογράψω γι αυτό το βιβλίο: Ευφάνταστα ονόματα όπως του ψυχιάτρου Κοψοκοίλη και του ιδιοκτήτη του γραφείου κηδειών Απέθαντου. Ροή που τρέχει. Υπόθεση που σε κρατάει σε εγρήγορση. Έξυπνες ατάκες. Χιουμοριστικές περιγραφές που χαρίζουν στιγμές γέλιου. Αλήθειες που καίνε διότι ως γνωστό μεταξύ σοβαρού και αστείου λέγονται οι μεγαλύτερες αλήθειες. Και μέσα σε όλη αυτή την κούρσα του νεαρού βρικόλακα, κάπου μεταξύ γέλιου και συμπάθειας για τα παθήματα του καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα: Να αγαπάμε τον εαυτό μας και να κάνουμε πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα διότι η μόνη σταθερή αξία είμαστε εμείς. Η απελευθέρωση από ό,τι μας φοβίζει και μας πνίγει είναι αυτή που μας δίνει φτερά να πετάξουμε.
Διαβάστε με δική σας ευθύνη…και προετοιμαστείτε να γελάσετε με την ψυχή σας!
